Die opvoeding van tegenwoordig hè
Daar is iets goed mis mee, hier in Nederland. En waarschijnlijk ook daarbuiten. Ach, verbeter de wereld begin bij je eigen land.
Alleen hoe pak je dat aan als zelfs de ouders het niet meer weten? En misschien weten de ouders van die ouders het ook niet. Wat mij al een tijdje verbaast, is dat bijna niemand meer weet hoe een plantje of bloemetje heet. Tenzij het toevallig gigantisch gepromoot wordt, zoals het pannenkoekenplantje. Maar serieus. Bij quizzen en ook gewoon om me heen merk ik het vaak. Een aantal generaties heeft iets gemist in hun opvoeding. Vorige week lieten ze nog bij ‘Met het mes op tafel’ een paarse lupine zien. Hoe moeilijk kan het zijn? Het antwoord ‘blauwe druif’ kwam nog het dichtst in de buurt, kun je nagaan. Lopen die ouders tegenwoordig nooit meer met hun kinderen door de natuur? En hebben hún ouders dat misschien ook nooit gedaan? Straks weet niemand meer wat een leeuwenbekje, pinksterbloem of goudsbloem is.
Ik vrees het ergste
Mijn moeder leerde ons van alles, als we in de natuur liepen. Van weegbree tot herderstasje, van hondsdraf tot ereprijs en van lariks tot lijsterbes. Vergeet je nooit. Ze vertelde ook, als daar aanleiding voor was, waaróm een plant zo genoemd werd. De tasjes van het herderstasje bijvoorbeeld. Daar zat namelijk iets in. Of de bek van een leeuwenbekje. Die kon open. Ze liet dat toen zien bij van die kleine zachtgele leeuwenbekjes, die je weleens aan de bosrand ziet. Ik zal het even met zo’n grote uit de bloemenwinkel laten zien:
Zag je die bek opengaan? Hap! Bijna griezelig hè? En van de week zag ik ineens dit plantje in de tuin:
M’n moeder vertelde dat het christusbloed heet. Omdat er bloedvlekken van Jezus op de blaadjes lagen. Volgens Wikipedia stonden die plantjes op Golgotha onder het kruis. De gangbare naam is perzikkruid. Het zal vast weer een niet-uit-te-roeien onkruid zijn, maar ik laat het toch nog even doorgroeien, want die bloemetjes vond ik altijd zo prachtig.
Eigenlijk ben ik wel benieuwd hoe het bij jou zit. Weet jij hoe bloemen en plantjes heten? Of was mijn moeder een uitzondering en is het dus atypisch dat ik er zoveel ken? In elk geval valt m’n mond open als ik bij ‘De slimste mens’ heel gangbare bloemen voorbij zie komen en niemand weet hoe ze heten. Ja, de tulp. Als ze tenminste een beetje een ‘standaard’ model laten zien.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over die mensen die allemaal zo druk aan het strijden en demonstreren zijn voor onze natuur. Wat willen ze eigenlijk redden? Weten ze dat dan wel? Hoe leggen ze dat straks uit aan hun kinderen als die vragen: ‘Papa, hoe heet dit bloemetje, dat heb jij toch gered?’ Staat papa daar met z’n mond vol tanden. Nou, daar vind ik natuurlijk wel wat van, maar daar maak ik vandaag mooi geen woorden aan vuil. Ik kiek wel uut. Beetje uutkiek’n is trouwens altijd een goed idee. Als jij dat deze week ook doet, doe ik met je mee.
Liefs en geniet vooral van de zomertoegift die we deze week krijgen. Voor je het weet is het weer kerst.
Door: Franska
