Franska.nl

Deze week in BZV:

Filmploegen tot in de hotelkamer? Gatver

Rachel: “Wim is een beetje saai, Marnix een beetje vreemd, Jaap een beetje eng, Michelle een beetje raar en Steffi is een held.

 

Om te laten zien dat Maarten heus niet sneu is – ondanks het feit dat hij nog bij z’n moeder woont – gaan hij en Michelle kijken in het appartement waar hij binnenkort gaat wonen. Het lijkt qua gezelligheid een beetje op de indrinkhut van Marnix. Om een mij niet helemaal duidelijke reden moet Michelle op haar wedges en in een heel kort jurkje de vlizotrap op, en vervolgens weer af, onderwijl zwiepend met haar haar.

Misschien dat het daardoor komt dat Michelle aan het begin van hun weekendje weg in Griekenland ziek is. Ze ligt in haar hotpants op de sofa in de hotellobby en is stinkchagrijnig. Maarten mag niet over haar been aaien. Maarten mag geen bad suggereren. Maarten mag niet zeggen dat hij haar nog steeds mooi vindt, ook al is ze ziek. Maarten mag geen kusje. En dus doet Maarten het enige wat een man in zo’n situatie kan doen: hij inspecteert het plafond.
 

Boer Jaap ziet een vlieg

Jaap ziet er uit alsof hij de hele nacht spreadsheets heeft zitten maken. Het kolommetje Marian had in het ochtendgloren uiteindelijk net iets minder kruisjes dan het kolommetje Petra, dus die moet naar huis. Jaap moet huilen van de opluchting en er komt geen zinnig woord meer uit. Marian denkt dat hij ‘Ik ben verliefd’ zegt, maar het was helaas ‘Er zit een vlieg’. Petra vertrekt met opgeheven hoofd maar – ach gut – de roos die Jaap op haar bed had gelegd gaat wel met haar mee terug naar Amsterdam, ook al is hij is een beetje geknakt.

Als Jaap een week later op bezoek gaat bij Marian in Twente, heeft hij een heel bloemencorso bij zich. Marians dochters hebben het er ook niet bij laten zitten, en hebben een taart laten maken waar een J&M met een hartje op staat. De taart heeft de kleur van steunkousen. Dan gaan Jaap en Marian een ommetje maken, want ze willen even klef doen en dat kan natuurlijk niet waar de kinderen bij zijn.

In het hotel in het Noorse Ålesund waar ze hun weekendje weg gaan doorbrengen zijn mogelijkheden genoeg om klef te doen, want het is er heel donker. Gelukkig is er een dakraam waar je een berg door kunt zien. Jaap gooit meteen de sierkussens van het bed, want anders kunnen ze niet bij elkaar liggen. ‘Ik kan straks vast heel goed slapen’, zwakt hij zijn sexy move enigszins af.

Boerin Steffi kijkt de cameraploeg weg

Bij Steffi wordt er geen tegenbezoek gebracht zoals bij de andere stellen, want Roel zit drie weken in Peru. Ze hebben elkaar wekenlang murw ge-appt, maar als hij eindelijk het erf opdraait in z’n taxi – rechtstreeks van het vliegveld – is de conversatie zeer minimaal. De cameraploeg is duidelijk overcompleet want Steffi en Roel willen helemaal niks zeggen. Maar ja, je kunt ze ook niet wegsturen en dus gaat het zo:

Steffi: ‘Man. Drie weken, man. Jezusmina.’

Roel: ‘Drie weken. Ja, dat is echt lang.’

Na nog een paar keer verzucht te hebben dat drie weken echt geen kattenpis is, geeft Roel haar maar een kus en zegt: ‘Dus.’ En Steffi zegt: ‘Wat een circus.’ Dat zou voor de cameraploeg een teken moeten zijn geweest om op te rotten, maar zo werkt dat niet bij Boer Zoekt Vrouw, want ze gaan ook mee naar Bern. In de hotelkamer gebeurt precies hetzelfde. De filmploeg legt vast hoe Steffi en Roel met tegenzin champagne drinken. Dan gaat Roel checken of het bed een beetje zacht is. Verbazingwekkend genoeg is zelfs dat voor de cameraploeg geen hint om te vertrekken. Steffi gaat dus maar een stokbroodje smeren want de conversatie is nu helemaal gestagneerd. Steffi en Roel tikken gauw de rest van de champagne weg, hoewel ze wensten dat er bier was. En dat de cameraploeg uit hun kamer vertrok.

foto’s: KRO-NCRV