Deze alleenstaande moeder besloot haar vakantie abrupt te beëindigen
Bekijk het maar, dacht ze en pakte subiet haar koffers.
Gisteren stond er in De Telegraaf een artikel waar ik om moest lachen, maar meteen ook enorm mee kon voelen met de schrijver. Het ging om een alleenstaande moeder die na een jaar hard werken met haar kinderen in een huisje op vakantie was. Op zich niks bijzonders, ware het niet dat Vanessa van Egeren in haar eentje de godganse dag drie klierende kinderen om zich heen had. Drie van het kaliber snertverwend. Dus van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat moest ze politieagentje spelen, de pretfabriek uithangen, koken, heen en weer rijden enzovoort. Nou, probeer dan maar eens te ontspannen als je kids het bloed onder elkaars nagels, en die van jou vandaan halen.
Na drie dagen was ze het spuugzat. Daarover zegt ze in de krant: ‘Ik zat maandagochtend aan het ontbijt en ik had al meerdere keren gewaarschuwd. Het was een mooie en stille omgeving. Ik hoorde alleen vogels en mijn kinderen schreeuwen. Waarschuwen had geen zin en ik deed zo mijn best om zelf rustig te blijven. Mijn oudste deed iets en mijn jongste zei ’stop’. De oudste ging door en de jongste zei opnieuw ’stop’. Toen de oudste alsnog doorging, was ik er klaar mee. Ik ga de spullen inpakken en we gaan naar huis!’
Haar drie kinderen reageerden stomverbaasd, dachten dat Vanessa dat toch nooit zou doen. Nou, mooi wel. Vanessa pakte de boel in, zette haar kinderen achterin de auto en gaf gas. Op naar huis. Bekijk het maar.
Ik snap die vrouw helemaal. Heus, ik heb ook weleens op een toffe plek gestaan met twee kinderen die alleen maar ruzie maakten. Of eentje die alleen maar liep te dreinen dat ie liever ergens anders was. Toedeledoki dacht ik dan als de stoom uit mijn oren kwam en kon het dan gelukkig even overlaten aan de vader van mijn kinderen. Maar sta je er zo’n vakantie helemaal alleen voor dan kan ik me zo goed voorstellen dat je in zo’n situatie helemaal horendol wordt van je kroost. Zeker als er niemand te bekennen is die het even van je over kan nemen.
Op de terugweg dacht Vanessa dat ze de slechtste opvoeder ooit was, ze vond zelfs dat ze faalde als ouder omdat ze haar kinderen naar eigen zeggen teveel verwend had. Terwijl ze wat mij betreft de prijs wint voor Moeder van het Jaar. Hulde! Ze was tenminste lekker duidelijk. En haar kinderen waren eenmaal thuis de rest van de vakantie om door een ringetje te halen.
Een vriendin van me die voor de klas staat zei ooit: ‘Wees maar een beetje streng, daar krijg je makkelijke kinderen van.’ Dat zouden meer ouders moeten doen, daar wordt het een stuk gezelliger van thuis en op vakantie. Bij mij in ieder geval wel…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
