‘De vriendin van mijn zoon drijft ons uit elkaar’
Bianca was heel blij voor haar zoon Thom dat hij een leuke vriendin had gevonden. Maar haar gedrag zorgt voor steeds meer spanning in het gezin, tot groot verdriet van Bianca.
‘Om me heen zie ik steeds meer kerstversiering verschijnen. Bij het huis van de buren hangen de lichtjes al buiten in de bomen en zie ik een verlichtte kerstster bij het raam in de woonkamer hangen. Het geeft me een heel bedrukt gevoel. Voor het eerst van mijn leven zie ik er als een berg tegenop om kerst te vieren en dat heeft allemaal met de nieuwe vriendin van mijn zoon Thom te maken.
Thom en Laura hebben nu een paar maanden een relatie en het is dik aan. Ze kennen elkaar van hun studie waar ze vorig jaar allebei zijn begonnen. Ik had al een tijdje door dat er iets met Thom aan de hand was. Hij was opvallend vrolijk en ook vaak in de avonden weg. Dat was ik niet van hem gewend. Op de middelbare school vond hij maar moeilijk aansluiting bij zijn klasgenoten en daardoor had ik vaak het gevoel dat hij eenzaam was. Dus toen hij aan zijn vervolgopleiding begon hoopten mijn man en ik dat het beter zou gaan.
Gelukkig had hij het meteen naar zijn zin en samen met zijn huisgenoten had hij heel veel lol. Dus mijn man en ik juichten het alleen maar toe dat hij eindelijk wat meer gezelligheid buiten de deur had. Gaandeweg had hij het ook steeds vaker over ene Laura en dan begon zijn gezicht te stralen. Na een tijdje kwam Laura voor het eerst bij ons eten en zagen we dat Thom heel erg verliefd op haar was, en zij op hem. Het was zo leuk om te zien hoe twee jongen mensen elkaar echt gevonden hadden.
Laura kwam steeds vaker mee als Thom voor een weekend thuiskwam. Heel gezellig voor Thom, maar er viel mij wel iets op. Na het eten bleef ze altijd zitten en hielp ze nooit met Thom en zijn zus mee om de vaat in de machine te zetten of om de keuken op te ruimen. Ook liet ze de badkamer altijd nogal vies achter. Overal lagen losse haren en haar gebruikte natte handdoek lag op de grond. Toen ik daar een keer wat van zei reageerde Laura nogal koeltjes. Ze zou er de volgende keer op letten, zei ze. Thom kwam er diezelfde dag nog heel geïrriteerd op terug. Dat hij het toch wel erg ongastvrij van mij vond dat ik Laura op zoiets onbenulligs aansprak.
Maar in de weken die volgden deed ze nog steeds niets en als ik er al een opmerking over maakte stond Thom maar een beetje schaapachtig te lachen. Het irriteerde me steeds meer en toen we vorige week mijn verjaardag vierden met een etentje thuis en Laura weer niets deed barstte de bom.
Ik bleef wachten tot ze opstond om mijn dochter te helpen, maar tot mijn verbazing bleef niet alleen Laura zitten, ook Thom deed alsof zijn neus bloedde en stak geen vinger uit. Toen mijn man vroeg of ze misschien ook wat wilden doen, werd Thom heel boos. Dat hij het belachelijk vond hoe we hem en zijn vriendin behandelden. Ze waren toch zeker geen kleuters. Ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Dat mijn eigen zoon, die ik toch echt anders had opgevoed, zich zo naar mij, zijn moeder, opstelde maakte me zo verdrietig en kwaad. Zonder nog iets te zeggen stonden Thom en Laura op, ze pakten hun spullen en vertrokken.
Inmiddels zijn we een paar dagen verder en reageert hij nog steeds niet als ik hem probeer te bellen om het uit te praten. Hij appte me gisteren dat hij voorlopig geen zin heeft om naar huis te komen en dat hij met kerst bij Laura logeert. Haar ouders doen tenminste niet zo moeilijk. Dat schreef hij letterlijk zo op. Ik zit enorm met deze ruzie in mijn maag, want ik wil me niet langer als een dienstmeid laten behandelen door de vriendin van mijn zoon. Maar ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn gezin niet compleet is met de kerst. Ik heb alleen geen idee hoe we verder moeten want dat Laura met haar divagedrag tussen mijn zoon en mij is komen te staan neem ik haar verschrikkelijk kwalijk.’
