De nieuwe vriendinnen van Charlotte
Toen de dochter van Elvira in de vierde klas van de middelbare school kwam, kreeg haar dochter nieuwe vriendinnen. In eerste instantie leek er niets aan de hand, tot ze op een dag een telefoontje kreeg. En dat veranderde alles.
‘Aan het begin van het afgelopen schooljaar veranderde iets in Charlotte. Ze had opeens andere vriendinnen en niet meer haar vaste clubje van het begin van de brugklas. Ze wilde ook niet meer veel tijd in haar hockeyteam steken. Ze werd kribbig en brutaal. Zo kende ik haar helemaal niet.
Af en toe stond ik van een afstandje naar haar te kijken en viel het me op dat ze wel erg slank werd. Haar ogen leken wel drie tinten donkerder. Maar als ik haar vroeg of het wel goed met haar ging, eindigde dat altijd in ruzie. Waar ik me mee bemoeide. Dat ik niet zo moeilijk moest doen. En dat ik haar vooral met rust moest laten. Ik probeerde er maar niet al te veel aandacht aan te schenken, maar vervelend vond ik het wel.
In de loop van het jaar veranderde onze dochter van een frisse vrolijke meid met ambitie in een boze puber. In haar ogen kon ik werkelijk niets goeds meer doen. Ze wilde steeds vaker uit. En als ik haar dan vroeg waar ze naartoe ging, gaf ze een vaag antwoord. Ze logeerde bij een van haar nieuwe vriendinnen. Maar waar die woonden en wie de ouders waren, dat wilde ze niet zeggen.
Op school holden haar cijfers achteruit. Steeds vaker moest ze nablijven omdat ze de klas uit was gestuurd. Op een gegeven moment is ze zelfs drie dagen geschorst vanwege haar gedrag. Natuurlijk hebben we haar toen huisarrest gegeven. Geprobeerd om met haar te praten. Om erachter te komen wat er nu eigenlijk aan de hand was. Maar niets hielp. Radeloos werden mijn man en ik ervan.
Afgelopen vrijdagavond vertrok ze weer naar een van haar vriendinnen. Ik hoefde er geen rekening mee te houden dat ze die nacht thuis zou slapen. Ze bleef in de stad logeren. Ik heb haar maar laten gaan om niet weer ruzie met haar te krijgen. Maar dat had ik beter niet kunnen doen.
Zaterdagochtend gaat mijn telefoon. Ik zie een onbekend nummer maar ben net te laat om op te nemen. Vijf minuten later word ik opnieuw gebeld door datzelfde nummer. Ik neem op en ik hoor iemand aan de andere kant zeggen dat hij agent is bij de plaatselijk politie.
Dat mijn dochter is opgepakt op verdenking van dealen van cocaïne. Dat ze nu vastzit op het bureau. Dan voel ik de grond onder mijn voeten verdwijnen.
Ik zak weg in een diep zwart gat en registreer nauwelijks wat hij zegt. Ergens in de verte hoor ik hem vragen of Charlotte inderdaad zeventien is en op dit adres woont. Ik hoor de woorden ‘dealen’ en ‘cocaïne’. Dat een undercoveragent de plek waar ze is opgepakt al een tijdje in de gaten hield. Langzaam komt de stem van de agent weer dichterbij. Hij zegt dat we nu naar haar toe kunnen op het bureau in de stad.
Mijn man staat inmiddels naast me en wacht tot ik het gesprek met de politie beëindig. Dan grist hij zijn autosleutels van tafel en rent zonder nog iets te zeggen de deur uit, die met een harde klap in het slot valt.
Ergens in mijn achterhoofd hoop ik dat het allemaal een nare droom is. Maar na twee uur krijg ik een appje van mijn man. Charlotte wordt nog steeds ondervraagd door twee rechercheurs. Het kan nog wel even kan duren eer ze thuis zijn. En dan realiseer ik me dat mijn nare droom in een nachtmerrie is veranderd….’
Door: Elvira
