De klapper van het jaar
Een deel van de Nederlanders wil het houden. Een ander deel wil ervan af. Vuurwerk. Natuurlijk is er veel voor te zeggen om het vuurwerk voortaan door professionals af te laten steken. De overlast is de afgelopen jaren enorm toegenomen en de hoeveelheid illegaal vuurwerk groeit met het jaar.
Uit een grote enquête die het Algemeen Dagblad onder ruim honderdzesenvijftigduizend bezoekers van de nieuwssite heeft gehouden blijkt dat we in twee kampen zijn verdeeld. De mannen willen het consumentenvuurwerk houden. De vrouwen willen er juist van af.
Blijkbaar is dat vuurwerk toch echt een typisch mannending. Tweeënzeventig procent van die kerels wil gewoon zelf zijn vuurwerk afsteken. De man staat er ook rustig uren voor in de rij bij de sigarenboer of het tuincentrum. Of rijdt er zelfs voor naar België of Duitsland. Hij geeft er ook een vermogen aan uit. Vorig jaar werd er rond de achtenzestig miljoen euro aan uitgegeven. Wat zonde dat er zoveel geld binnen de kortste keren de lucht in wordt geschoten!
Bij mij in het park om de hoek lopen ze de laatste dagen van het jaar rond met zo’n tasje half op hun buik. Puberjongens die van hun opgespaarde zakgeld veel vuurwerk hebben gekocht en dat aan de lopende band de lucht inschieten. En lang niet altijd legaal spul. Zo af en toe gaat hier iets de lucht in, dan trillen mijn ruiten in hun sponningen. Tsjonge wat een dreun, niet normaal.
Maar ook volwassen heren zijn er gek op. De mijne in ieder geval wel. Je doet hem geen groter plezier dan dat hij om twaalf uur met een grote tas met siervuurwerk naar buiten kan om het nieuwe jaar eens even goed in te knallen. Samen met onze pubers heeft hij dan dikke pret. Grondbloemen, kanonslagen, ratelbanden, babypijltjes en romeinse kaarsen. Ze gaan met z’n drieën helemaal los.
Maar het kan nog veel erger. We hadden ooit een buurman die ieder jaar een enorme illegale honderdduizendklapper af liet gaan. De eerste keer dat ie zo’n ding aanstak, schrokken we ons een ongeluk.
Alsof er een mitrailleur afging. En ieder jaar met oud en nieuw was het hetzelfde liedje. Hij trok er veel bekijks mee. Op een gegeven moment is hij verhuisd. Dat vonden we best ongezellig, want het was een leuke buurman. Maar dat we met oud en nieuw niet meer zo’n enorme herrie in de straat hadden, vond niemand erg geloof ik. Zelfs mijn man niet…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
Heb jij de kerstboom al staan?
