De kerstwens kwam uit!
Na vier maanden is hij eindelijk thuis.
De kleine Yassin zal niks hebben meegekregen van al die telefoontjes naar de ambassade en advocaten, gesprekken over regeltjes en stempeltjes, de mysterieuze vader en de weigering van Egypte om een geboorteakte uit te reiken … Zeventien weken lang mocht hij met zijn jonge moeder Britt het vliegtuig niet in, het land niet uit. Dus bleven ze lekker in het Egyptische klimaat. In een hotelkamer met airco. Lijkt heerlijk. Maar die muren van de kale hotelkamer gaan na een week of twee echt wel vervelen. Laat staan na vier weken. Of tien.
Maar nu, na zeventien weken, zijn Britt en Yassin (bijna) thuis. Als dat niet de ultieme uitgekomen kerstwens is!
Het doet me denken aan die YouTube-filmpjes met mensen die onverwacht thuiskomen met kerst. Soldaten van het front die ineens hun kinderen, moeder of partner verrassen. Stuk voor stuk tranentrekkers. Weet je niet wat ik bedoel? Op YouTube staan er honderden zoals deze , en echt, elke verbaasde moeder of knuffel ontroert. Heerlijk kerstvoer. Als je tenminste zakdoekjes bij de hand hebt …
Voor Britt en Yassin wordt het nu pas écht kraamtijd. In hun eigen omgeving, omringd door hun geliefden, én met de vrijheid om te gaan en te staan (nou ja, met die mollige babybeentjes stá je na zeventien weken meestal nog niet) waar ze willen. En hoewel ze de media flink hebben ingezet voor hun thuiskomst (en terecht!), willen ze nu even geen media-aandacht. Ik hoop dat de media ze die rust gunnen. Waardoor wij helaas niet zo’n prachtig thuiskomstfilmpje van Britt en Yassin te zien zullen krijgen. Maar dat geeft niet. Er zijn genoeg mooie andere.
En al plenst het de hele dag, geniet ervan om weer in Nederland te zijn, Britt en Yassin! Welkom thuis!
Door: Beatrijs Bonarius
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
