De held van Californië

 

Het berggehucht Concow werd bedreigd door de bosbranden. Iedereen moest verplicht evacueren. Maar Jeff Evans bleef.

 

 

Concow zegt je hoogstwaarschijnlijk niets; het is de naam van een berggehucht dat diep verscholen ligt in de bossen van Californië. De bosbranden die Californië teisteren, daar heb je ongetwijfeld wel van gehoord. Concow werd door die branden bedreigd en daarom moesten alle mensen verplicht evacueren. De meesten deden dat ook, op een paar mensen na, en daar is Jeff Evans er één van. Wat mij betreft verdient de man nu al een medaille voor moed en trouw uit handen van Mister President himself.

 

Waarom? Jeff Evans rijdt in zijn witte Dodge Ram over grauwe zandwegen, langs zwartgeblakerde bomen, dwars door asregens heen, op zoek naar honden die zijn achtergelaten door hun baasjes. Toen zij de benen moesten nemen om aan de vuurzee te ontsnappen, bleven deze honden achter. Zodra de honden Jeffs truck horen, komen ze al aanrennen. Want ze zijn slim genoeg om te weten dat de Dodge van Jeff synoniem is aan brokjes en schouderklopjes en aan beide komen ze tekort sinds hun baasjes er niet meer zijn.

 

Als Jeff eenmaal vertrekt, kan hij niet meer terug en daarom blijft hij liever. Voor de honden die hij heeft gered, voor de honden die eventueel nog ergens zwerven, voor de varkens die moeten worden gevoerd, voor de geiten en de eenden en de kippen. Jeff kijkt niet naar de reddingsteams die zijn omgeving uitkammen op zoek naar mensen die het vuur niet overleefden. Jeff is zelf te druk met redden.

 

Het is niet dat hij niet probeerde om aan de vuurzee te ontkomen. Hij en zijn stokoude ouders die bij hem wonen, waren simpelweg te laat. Ze raakten verstrikt in de rook, de vlammen kwamen hen tegemoet en zij wisten: we moeten terug naar waar we thuishoren. De dag erna trof hij vijf verlaten auto’s aan op een landweggetje. In de auto’s zaten de honden. Hij plaatste hun foto’s meteen op facebook zodat hun baasjes wisten dat ze gered waren. De baasjes huilden van dankbaarheid. Inmiddels wonen elf honden in Jeffs keuken. Slapend naast elkaar.

 

 

hond in de auto

 

En Jeff houdt de moed er onverminderd in. Het is de zorg voor zijn ouders en voor alle dieren die hem op de been houdt. En dan er is nog een lichtpuntje: inmiddels kan Jeff, door de optrekkende rook- en aswolken heen, de sterren weer zien. En dat stemt hem optimistisch.

 

You go Jeff! Je bent een lichtend voorbeeld voor ons allemaal.

 

Bron: Los Angeles Times

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans