De eetclub van Annemarie

 

Annemarie en haar man hebben samen met hun oude buren een eetclubje. Als ze na anderhalf jaar eindelijk weer afspreken is de sfeer toch niet meer hetzelfde.

 

 

‘Mijn man en ik hebben al jaren een eetclubje met een ander stel. We kennen Mario en Janine nog van vroeger toen we in dezelfde straat woonden. Maar een paar jaar geleden verhuisden ze naar de andere kant van het land. Sindsdien zien we elkaar een paar keer per jaar. Dat zijn altijd legendarische avonden waarbij de kok van die dag zich uitslooft en de wijn rijkelijk vloeit. Ze blijven dan bij ons slapen, of wij bij hen, zodat we niet in het holst van de nacht dat hele eind naar huis hoeven te rijden.

 
Door de coronapandemie hadden we elkaar al heel lang niet gezien, We appten wel of stuurden elkaar recepten door maar het contact stond op een lager pitje. Nu de pandemie een beetje meer naar de achtergrond verdwijnt en de zomervakantie achter de rug is kwamen ze vorige week eindelijk weer naar ons toe.

 
Het was heel leuk om ze na al die tijd weer te zien. Janine had een mooi boeket bloemen meegenomen en Mario stond met twee bijzondere flessen wijn in zijn handen. Omdat mijn man en ik andere mensen nog niet willen zoenen vanwege besmettingsgevaar hielden we toch een beetje afstand. Er werd door hen wel een beetje lacherig op gereageerd, maar daar besteedde ik verder geen aandacht aan.

 
Ik had behoorlijk uitgepakt met een vijfgangendiner, en bij ieder gerecht schonk mijn man een andere wijn. We haalden oude koeien uit de sloot en spraken over de kinderen. Op een gegeven moment vroeg mijn man of zij zich eigenlijk hadden laten vaccineren. Ik zag dat Mario Janine een knipoog gaf en hij zei, terwijl hij haar aankeek, dat hij dat wel had gedaan maar Janine niet. En dat vond hij eigenlijk wel stoer.
 

Dat had ik niet verwacht, want ik was er eigenlijk vanuit gegaan dat zij, net als wij, gewoon de prikken hadden gehaald. Geschrokken keek ik mijn man aan want ik ken zijn ideeën over mensen die zich niet laten vaccineren. Hij vindt dat asociaal. In zijn ogen zijn dat wappies die bang zijn dat ze een 5G-chip in hun arm krijgen zodat Trump hen kan controleren. Omdat ik niet zo’n zin had in een vervelende discussie probeerde ik om een ander onderwerp aan te snijden, maar mijn man liet niet zomaar los.

 
Smalend vroeg hij Janine wat in vredesnaam de reden kon zijn om deze vaccinatie, die wetenschappelijk bewezen werkzaam is en die ervoor kan zorgen dat de zwakkeren in onze samenleving beschermd worden, te weigeren. Janine zei dat ze daar een goede reden voor had. Ze vond dat de onderzoeken naar de vaccins veel te snel waren gedaan. Dat ze geen idee had wat het effect van de prik op de langere termijn zou zijn. Maar de beste reden was dat ze gezond was en niet bang was om ziek te worden. En als ze ergens naartoe wilde waar een testbewijs nodig was dan zou ze dat wel regelen.

 
Ik zag dat mijn man zich nogal zat op te winden vanwege haar antwoord. Terwijl hij haar strak aankeek noemde hij allerlei feiten om je juist wel te laten vaccineren. Dat het grootste deel van de patiënten op de IC nu ongevaccineerde mensen zijn. Dat de druk op de zorg daardoor veel te groot blijft en dat zij daarom een gevaar voor de volksgezondheid zijn. Er volgde een heel vervelende discussie en op een gegeven moment stond Janine op en zei tegen Mario dat ze weg wilde, naar huis. Maar we hadden allemaal inmiddels een flink aantal glazen wijn op en het was al ver na middernacht. Uiteindelijk zijn ze zwijgend naar onze logeerkamer vertrokken.

 
Toen ik de volgende ochtend al vroeg beneden kwam lag er een briefje op het aanrecht. Janine schreef dat ze het echt bizar vond dat mijn man zo fel reageerde, maar dat ze niet van plan was om haar principes overboord te gooien om hem een plezier te doen. Ik vind het ook niet leuk hoe de avond verlopen is maar ben eerlijk gezegd alleen maar verbaasd dat iemand die je denkt goed te kennen zulke andere ideeën heeft dan jijzelf. En dat zij er bepaalde principes op nahoudt betekent dat mijn man ze op zijn beurt ook mag hebben. Ook als dat het einde van een jarenlange vriendschap betekent. Of ben ik nou gek?