De één mediteert. En ik? Tja, ik doe wat anders om rustig te worden
Voor ik begin met dat rare ding dat ik dan doe, meteen maar even een biecht.
Ik ben namelijk enorm fan van het idee van mediteren. Als het lukt word je er inderdaad lekker rustig van. Maar oh, wat ben ik de laatste tijd een excuus-Truus op meditatiegebied:
Ik doe het wel aan het einde van de dag. Mooi niet dus. Ik heb het te druk met werk. Dan moet je juist mediteren. Ik begin wel weer na mijn vakantie. Dat zei je 3 vakanties geleden ook al.
Laat ik maar eerlijk zijn, ik heb er gewoon geen zin in
Gaan zitten terwijl ik héél veel andere dingen kan en wil doen. Toch heb ik sinds kort iets gevonden waar ik net zo rustig van word en waar ik wél zin in heb. Namelijk: naar de ronddraaiende was kijken. Het sop, de bubbeltjes, het monotone geluid, het feit dat iets wat vies was, schoon wordt… héérlijk!
Ik heb altijd een fetisj met de was gehad. Vroeger had mijn moeder altijd een hekel aan wollen truien op de hand wassen. Wie niet? Nou, ik! Daar trok ik echt een, bij voorkeur regenachtige, zondagmiddag voor uit en dan waste ik met liefde en aandacht mijn truien.
Inmiddels doet mijn wasmachine dat voor me
Die heeft namelijk een wolwasprogramma dat wérkt. Vroeger kwam er nog weleens een trui formaatje cavia uit de trommel, maar dat gebeurt niet meer. Mijn meditatiemoment begint al met het wasmiddel uitzoeken. In de winkel draai ik dan ook met een gerust hart alle doppen open om vervolgens ongegeneerd mijn neus erin te stoppen.
Ik heb nu al 10 jaar lang een favoriet, maar als er iets nieuws op de markt komt, wordt dat altijd uitgebreid besnuffeld. Voor wasverzachter en geurparels geldt hetzelfde. Die moeten onderling natuurlijk wel matchen!
Ook de was sorteren is fijn
Dingen op kleur en materiaal sorteren geeft rust. Nu ik dit beschrijf vind ik mezelf vrij autistisch. Zijn er meer mensen die dit hebben? En dan… mijn ultieme moment, de was aanzetten. Dan ga ik ervoor zitten, komt het water op gang, het schuim…
Ik voel de ruis in mijn hoofd kalmeren. Alsof de wasmachine ook dat drukke hoofd van mij wast. Zo zit ik daar dan. De ene keer 5 minuten, de andere keer 10. Om vervolgens met een verfrist en opgeruimd gevoel weer verder te gaan met mijn dag.
Je mag mijn was wel doen! Enneh… vind je strijken dan toevallig ook leuk?
Ik hoor het je bijna denken. Maar helaas, het antwoord is nee. Mijn plezier gaat tot de wasmachine klaar is. Daarna vind ik het gedoe. Niet in de laatste plaats omdat in mijn washok ook de hooibalen voor de cavia’s staan. En de was er dus eigenlijk maar maximaal een dag mag hangen, omdat ik anders naar hooi ruik. Met een vleugje geurparels dus, dat dan weer wel.
