Dit herken je als je aan slapeloosheid lijdt
Een slechte slaper ben ik helaas altijd al geweest. Terwijl je mijn broer overal kon neerzetten, zittend of staand, die was binnen twee minuten vertrokken.
Ik moet het echter sinds mijn pubertijd al doen met zo’n zes uur per nacht. Als ik geluk heb dan, hè.
Want vaker heb ik geen geluk en doe ik het met minder, wat om mij heen met veel onbegrip wordt ontvangen. Ergens begrijpelijk, want hoe moeilijk kan het zijn? Slapen is iets waarvan je letterlijk vanaf je geboorte weet hoe het moet. Hoe kan je dat nou verleren? Nou, het kan blijkbaar toch, want ik ben het levende bewijs ervan. En eerdergenoemd onbegrip gaat vaak gepaard met hartstikke goedbedoeld maar ongevraagd advies. En vele vragen. Goedbedoeld, maar ik word er af en toe zo moe van. Figuurlijk dan…
En dan met name van het ongevraagd advies. Dat varieert van melatonine (al geprobeerd), en dan ook nog specifieke merken erbij, tot CBD-olie (al geprobeerd), tot echte slaappillen (al geprobeerd), en het meest recente: yoga nidra. Nou ben ik niet zo van de yoga, maar ik ga een poging wagen. En dit zijn dan nog de adviezen waar je iets aan zou kunnen hebben. In mijn geval dan. Want als je zo’n twintig jaar niet goed slaapt zijn adviezen als ‘gewoon je hoofd leegmaken’ en ‘leg je telefoon in een andere kamer’ niet bepaald de woorden waar je op zit te wachten… Geloof me: ik heb alles geprobeerd.
En dat ‘alles’, dàt gaat er vaak niet in bij de goed slapende mensen. Want de goed slapende mensen snappen sowieso al niet dat het voor mij een ware kunst is hoe zij dat doen — die acht uur per nacht. Die accepteren ook niet dat ik inmiddels een ervaringsdeskundige ben in het niet-slapen en alle vragen wel de revue heb horen passeren. ‘Maar ben je dan zo aan het malen?’ Soms. Soms ook niet. ‘Waarover dan?’ Dat verschilt. ‘Maar moet je dan niet eens naar de dokter?’ Joh, denk je dat ik daar nooit aan heb gedacht? Ze ziet me weer aankomen. Doordat mensen het zich zó niet kunnen voorstellen dat iemand de hele nacht wakker ligt, zijn de vragen inmiddels frustrerend voor me aan het worden. Want ik snap het zelf óók niet. Het liefst lig ik ook binnen twee minuten in coma.
Helaas heb ik het wondermiddel nog niet gevonden. Ik geloof wel dat het per mens verschilt hoeveel slaap hij of zij nodig heeft. Bij mij is dat duidelijk minder dan acht uur, maar pff… ik zou er toch heel wat voor geven om in de aankomende weken eens meer dan vier uur te pakken.
.
Door: Wieke Veenboer
Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.
