Fay moet openheid van zaken geven
Fay, de volwassen dochter van Ingeborg, woont nog thuis. Als op een dag de deurwaarder aanbelt met een dagvaarding voor haar dochter schrikt Ingeborg enorm. Ze had geen idee dat haar dochter zo veel schulden had…
‘De voordeur valt met een harde klap dicht. Fay, mijn dochter van tweeëntwintig, is kwaad weggelopen. Ik ben er vandaag achter gekomen dat ze diep in de schulden zit. Dat ze zonder dat ik het in de gaten had grote bedragen heeft geleend. Voor vakanties, voor kleding en voor haar stapavondjes met vriendinnen.
Ik keek vanmorgen niet-begrijpend toen er een deurwaarder op de stoep stond. Hij vroeg naar Fay. Ik begon zenuwachtig te lachen. Dat kon helemaal niet. Fay werkt hard en spaart, zodat ze aan het eind van het jaar op zichzelf kan gaan wonen. Hij maakte vast een vergissing. De deurwaarder keek me een beetje meewarig aan. ‘U heeft geen idee mevrouw’, zei hij…
En daar had hij gelijk in. Toen Fay uiteindelijk naar de voordeur kwam om de dagvaarding in ontvangst te nemen, probeerde ze natuurlijk om mij te negeren. Om te doen of er niets aan de hand was. Maar er was geen ontkomen meer aan. Haar geheimpje was uitgekomen. Ze bleek een torenhoge schuld te hebben.
Fay is kapster en werkt in een luxe salon in de buurt. Haar klanten zijn vrouwen die veel geld hebben en wekelijks bij haar in de stoel zitten. Ze dragen elegante kleren en hebben een dure levensstijl. Ze vertellen graag over hun luxe weekendjes weg. Dat vindt Fay natuurlijk reuze interessant.
In ons gezin hebben we dat allemaal niet. Mijn man en ik werken allebei en verdienen voldoende om onze manier van leven te betalen. Buiten onze hypotheek hebben wij geen schulden. We hebben onze kinderen altijd geleerd dat je geen geld uit moet geven dat je niet hebt. En dat je zeker geen geld moet lenen voor pleziertjes.
Ik dacht dat Fay dat wel begrepen zou hebben. Ze is inmiddels tweeëntwintig en financieel niet meer van ons afhankelijk. Ze woont weliswaar nog thuis, maar hoeft daar niets voor te betalen. Alles wat Fay verdient, kan ze aan zichzelf uitgeven. Ik dacht dat ze ook spaarde, zodat ze aan het einde van dit jaar een eigen huisje zou kunnen huren en inrichten. Maar het blijkt heel anders te zijn.
Toen de deurwaarder weg was en we met een kop thee aan de keukentafel zaten, vertelde ze me huilend wat er aan de hand was. Dat ze zo verblind was geraakt door de verhalen van haar klanten. Dat ze zo graag mee wilde doen met haar vriendinnen die allemaal een goede baan hebben en veel geld kunnen besteden aan leuke dingen. Fay heeft zich laten meeslepen om ook mee te gaan met weekendjes naar Barcelona en Berlijn, waar die meiden in dure restaurants aten en in luxe clubs uit gingen. Of om op strandvakantie in een luxe resort te logeren.
Dat kost natuurlijk heel veel geld. Geld dat Fay helemaal niet heeft. Ze zat dus vaak verlegen om wat extra geld. En daarom nam ze dus een minikrediet. Een kleine lening om haar saldodip op te vangen zodat ze wel mee kon doen.
Dat ze het geleende bedrag binnen zestig dagen terug moest betalen, daar wilde ze niet aan denken. En dat het rentepercentage dat ze over deze kleine leningen moet betalen bijna veertien procent is, negeerde ze liever. Haar schuld liep daarom in rap tempo op. Ze leende geld dat ze weer gebruikte om een andere lening af te betalen. Zo zakte ze steeds verder weg in het moeras.
Tot de deurwaarder vandaag aanbelde en ze ons wel openheid van zaken moest geven.
Als ik het hele verhaal gehoord heb, kijkt ze me met betraande ogen vragend aan. Of haar vader en ik de schuld aan de kredietverstrekkers willen betalen. Zodat de schuld niet nog verder oploopt. Ze belooft met de hand op haar hart dat ze zo snel mogelijk alles aan ons terugbetaalt. Als ze me de hoogte van het bedrag vertelt, trek ik wit weg. Ik ben sprakeloos. Het gaat om een bedrag van negenduizend euro.
Het is dus gedaan met alle luxe. Om te zorgen dat Fay zo snel mogelijk van dat enorme schuldbedrag verlost wordt, zal ze heel zuinig moeten gaan leven. Ze moet zelf met de deurwaarder tot een oplossing komen. Misschien wordt er wel beslag op haar salaris gelegd.
Als ik aan haar uitleg dat ik haar schuld niet kan en wil betalen, wordt ze woedend en loopt ze weg, naar buiten. Maar voor haar schulden weglopen kan niet meer. Dat ze daar op deze pijnlijke manier achter komt, doet me heel veel verdriet.’
Door: Ingeborg
