De beste manier om vrolijk te worden
Zit jij af en toe ook bijna bij de pakken neer? Nou… ik wel, het duurt allemaal best lang hè? Even jezelf opkikkeren. Ik weet hoe het moet.
Gewoon de dingen opschrijven waar je de afgelopen tijd vrolijk van geworden bent. Ik heb het heus al eens eerder gezegd. Jaren geleden. Maar eigenlijk is het nu harder nodig dan ooit. Even graven in je geheugen. Sowieso een perfecte truc voordat je gaat slapen. Van piekerend wakker liggen is nog nooit iemand gezonder geworden.
Hier werd ik de afgelopen week blij van:
PLING! Weliswaar werd ik erdoor wakker geappt, het bericht kwam namelijk uit Finland, waar het altijd een uur later is. Onze Finse vrienden kregen die ochtend een vaccin. En tien juni krijgen ze prik nummer twee. Die kunnen nu dus aftellen naar meer vrijheid. Ik werd plaatsvervangend blij. Drie uur later een appje met de mededeling dat er nog geen bijwerkingen gesignaleerd waren. Een dag later nog steeds alles oké. Mooi vooruitzicht.
Waar ik ook blij, of laat ik zeggen opgelucht van werd, zijn de verkiezingen. Donderdag was de ellende voorbij. Welke ellende? Nou, dat onophoudelijke debatteren. VERSCHRIKKELIJK. Elkaar vliegen afvangen in van die nep-vertoning-achtige toneelstukjes. Ik heb daar zo’n hekel aan. Dan nog maar liever een corona-persconferentie. Al komen die me intussen ook de keel wel uit. Maar die stomme debatteerspelletjes. Laat toch zitten. Gelukkig is het nu van de baan en kunnen we weer leuke series kijken.
Jammie, jammie, ik heb m’n eerste matzes met roomboter en bruine suiker gegeten, want Pasen komt eraan, heb ik laatst al over gebrainstormd. Ik ga trouwens madeleines bakken met Pasen. Met een sabayon erbij om ze in te dopen. Het beroemde dessert van restaurant Scheepskameel in Amsterdam. Volgens Marcel Proust in zijn boek ‘A la recherche du temps perdu’ moet je daar lindethee bij drinken. Als hij dat bij de madeleines dronk kwamen al z’n jeugdherinneringen terug. Nou heb ik al een kast vol thee, dus ik ga niet nog meer in huis halen, maar die madeleines, mmm… word er nu al blij van. En wie weet welke leuke jeugdherinneringen er tevoorschijn komen deze Paas.
Pompiedompiedom, zo heerlijk dat er weer asperges zijn! En dat ik de allerliefste leverancier heb die je kunt bedenken. Ik hoef m’n bestelling maar te appen, zet ze alles onder m’n achterklep. In Milaan zag ik een keer een man met een heerlijk bord asperges. Op de kaart stond niet hoe ze geserveerd werden. Dus vroeg ik naar de asperges zoals ik ze op die meneer z’n bord had gezien. Wat bleek, je kon zelf aangeven hoe je ze wilde. Zo kan het bij ons thuis ook, als er iemand komt eten. Als. Stel dat er ooit weer iemand komt eten… Ik maak ze precies zo, zoals mijn gasten het lekker vinden, maar zelf eet ik sinds Italië altijd asperges met versgeraspte Parmezaanse kaas en de lekkerste extra vergine olijfolie.
Wat heb ik ’t toch vaak over eten hè? Ach… je kan maar een hobby hebben. Had je trouwens de nieuwste Magnum al gespot? Hij heet Double Gold Caramel Billionaire. Zat ineens als persbericht in m’n mailbox. Goudkleurige krakende chocola, met knapperige stukjes biscuit, daaronder een laagje gezouten karamel, waarna je aankomt bij het roomijs. Jongens… het water loopt me in de mond. Ik wil hem best voorproeven, niks te beroerd voor. Zouden ze vrijwilligers zoeken?
Heel vrolijk werd ik ook van m’n klus-escapades, want ik ben maar weer eens met m’n fotowand verdergegaan. Passen en meten, boren, pluggen erin, schroefhaakjes indraaien en hop, daar hangen de herinneringen. Kan ik dan vol trots naar zitten kijken. Eindelijk gerechtigheid voor al die wachtende familiefoto’s.
En als het nou een beetje op wil schieten met die lente ga ik lekker hele dagen in de tuin aan de gang. Ik heb de voorraad zaad geïnspecteerd en wat ik miste vast bijbesteld. Voorlopig nog even genieten van de voorpret en de bloesem, maar het gaat heel leuk worden dit tuinjaar, dat weet ik nu al.
Ik wens je een vrolijke week zonder pakken om bij neer te zitten.
Liefs,
Franska
Door: Franska
