De bekentenis van Dennis
Dennis, de zoon van Bettina studeert en woont op kamers. Maar op een avond staat hij onverwacht voor de deur…
‘Het is al ver na middernacht als ik de trap oploop naar de slaapkamer. Mijn hele lijf doet pijn en ik ben doodmoe. In mijn hoofd duizelt het en zit ik met duizend vragen. Vragen waar ik de komende dagen antwoord op hoop te krijgen van onze zoon Dennis.
Ik was verbaasd toen ik hem gisteravond de tuin in zag lopen, zomaar op een doordeweekse dag. De reis van zijn kamer naar huis duurt lang omdat hij verschillende keren moet overstappen. Dus een avondje bij zijn moeder eten is er niet bij. Hij gaf ontwijkend antwoord toen ik vroeg hoe het kwam en ik liet het maar even gaan. Misschien had hij weer zijn tentamen niet gehaald.
Dennis begon dit jaar aan een nieuwe studie omdat de opleiding waar hij mee startte toch niet bij hem paste. Het was veel moeilijker dan hij dacht en het lukte gewoon niet om ondanks het harde werken toch goede cijfers te halen. Dus toen hij vorig jaar zei dat hij wat anders wilde gaan doen was ik niet echt verrast.
Dat hij langer over zijn studie zou doen betekende ook dat hij langer moet lenen. Daar hadden we het wel met hem over gehad, want zijn vader en ik kunnen wel een deel van de studiekosten betalen, maar niet alles. We wonen nu eenmaal te ver van Amsterdam en daarom huurt hij daar een dure kamer. Daarom moet hij ook een bedrag lenen en bouwt hij helaas een studieschuld op.
Toen ik naast hem op de bank ging zitten keek hij me eerst zwijgend aan, toen zag ik de donkere kringen onder zijn ogen. Pas toen ik zachtjes zijn hand pakte kwamen de tranen en zei hij met overslaande stem dat hij er een puinhoop van had gemaakt. Hij haalde diep adem en begon te praten. Die eerste studie had hij makkelijk kunnen doen, maar het studentenleven had hem in zijn greep. Hij had veel te weinig tijd aan zijn studie besteed en daarom te weinig tentamens gehaald. Op een gegeven moment had zijn studiebegeleider gezegd dat hij er maar beter mee kon stoppen.
Vorig jaar september startte hij vol goede voornemens aan de nieuwe studie en hij wist zeker dat hij nu wel alle lessen zou volgen. Maar door corona moest hij bijna alles online doen en daardoor kon hij zich niet meer motiveren. Zo gingen er weken voorbij dat hij zijn laptop niet opendeed en naar ons, zijn ouders, mooi weer speelde.
Op een gegeven moment kwam hij erachter dat zijn studieschuld wel heel erg hoog opliep want hij had de lening in zijn eerste jaar aangezet maar er verder niet meer naar omgekeken. Het geld kreeg hij iedere maand toch op zijn rekening gestort. Maar toen hij door de lockdown zijn baantje in de horeca verloor kwam hij geld tekort. Maandelijks joeg hij niet alleen het geld van de studiefinanciering erdoorheen, maar ook de zorgtoeslag en onze ouderlijke bijdrage.
Daarom besloot hij nog meer geld te lenen en dat vervolgens in bitcoins te beleggen. Hij kende mensen die dat ook deden en zij boekten er allemaal veel winst mee. Het leek hem de perfecte manier om snel geld te verdienen. Want de koers van de cryptomunt bleef maar stijgen en met de winst kon hij zijn schuld versneld afbetalen en zouden wij er nooit achter komen dat hij zo’n puinhoop van zijn financiën had gemaakt.
Alleen had Dennis er geen rekening mee gehouden dat de koers van de cryptomunt in elkaar kon klappen. Hij had gekocht toen de munt veel geld waard was, maar nu de koers is ingezakt heeft hij heel veel geld verloren en is zijn studieschuld alleen maar groter geworden, inmiddels is het al ruim 65.000 euro.
Dennis zuchtte diep en keek me aan. Dat hij geen idee had hoe, maar dat hij alles tot op de laatste cent terug zou betalen. Zijn lening, het geld dat wij hem hadden gegeven, alles. Hij stopt met zijn studie en gaat werken. Dat studeren is toch helemaal niks voor hem.
Ik was helemaal uit het veld geslagen en wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Zoveel leugens. Zoveel geld uitgegeven en verpatst aan wat? Zou hij soms verslaafd zijn aan gokken of aan drugs? Toen ik daar naar. vroeg zei hij met overslaande stem dat hij dat nooit zou doen. Hij had gewoon stomme keuzes gemaakt. Stomme keuzes? Hij heeft drie jaar lang de boel lopen bedriegen en zit nu met een schuld die de rest van zijn leven als een steen om zijn nek hangt. Hoe moet hij ooit een goede baan vinden als hij zijn opleiding niet heeft afgemaakt, hoe moet hij dan al dat geld terugbetalen? Allemaal vragen die door mijn hoofd maalden.
Als ik eindelijk in het donker onder de dekens lig raast er van alles door me heen. Woede en paniek. Maar ik weet niet wat ik erger vind, die enorme studieschuld of dat Dennis al die tijd zo tegen mij gelogen heeft.’
