deel 131
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Tom
Aan: Charlotte
Re: Mijn god!!!
Waar ben je nu mee bezig? Hou op! Ik kan die wispelturigheid maar nauwelijks volgen. Dit werkt niet! Consistentie, overweeg de aanpak, zit op de bank voor mijn part, maar…
Dat ik een Miss Zaandam heb zitten, een jeugdliefde die me vandaag al twee keer heeft ge-sms’t en een lekkere Maastrichtse, betekent niet dat jij nu over elke Bram denkt dat het de meest waanzinnige, ‘hoe had ik deze kunnen missen’-meneer moet gaan worden. Hou je hoofd erbij!
‘Wat ik uit je verhaal heb meegekregen liegt er niet om’
Heb ik gedelibereerd over jouw woorden vandaag? Ja, heel raak. Je relativeert zeer oorspronkelijk, uit een basis, en dat siert je uitermate. Wat ik uit je verhaal heb meegekregen liegt er niet om. Mensen zijn mensen en als je ze wilt veranderen, dan ben je op het verkeerde pad, het is een verkeerde insteek. Heel duidelijk. En zo is het ook. Maar… bij mijn jeugdliefde proef ik ook dingen die ze zich heeft aangemeten, omdat ze het allemaal zelf moest rooien. Het is in zekere zin onderdeel van haar geworden, terwijl ze het eigenlijk niet wil/wilde. Daar gaat het me om. Ik vergelijk het sterk met de rol die ik had in mijn huwelijk, ik vergat mijn eigen IK, etc. Dat is wat ik voel. En ik weet ook dat mijn bijdrage, mijn aanwezigheid, mijn interesse in haar daar verandering in kan brengen. Uit jouw verhaal heb ik meegekregen dat ik haar moet nemen zoals ze is en haar de tijd moet geven om terug te keren naar wie ze eigenlijk is. Als dat tijd kost, kost het tijd. In de tussentijd kun je samen allerlei andere leuke dingen doen.
Als kind ondernam ik altijd al pyromane activiteiten. Stiekem in de garage fikkies stoken. Dus ik weet met vuur om te gaan. En de Maastrichtse Paula is vuur, absoluut.
Willemijn vertelde vanavond dat Suzanne aan ze had gevraagd of papa al een nieuwe vriendin had. Ontkennend gereageerd, ze zag wel dat haar moeder het er moeilijk mee had. En toen ze dit verhaal vertelde, kon ik mijn tranen ook niet onderdrukken. Scheiden is zo kut! Laat ik het hier even bij houden. Doe het rustig aan met Bram, tenslotte wij hadden in onze flitsdate ook het gevoel dat we al bijna getrouwd hadden kunnen zijn. We zijn wel aan de 130 mails, maar nog steeds niet getrouwd. Ik waardeer je ontstellend.
Lees hier de vorige aflevering
