Op de app Inner Circle stromen de likes binnen van mannen tussen de pakweg 24 en 61 jaar (?) oud. Ik vind het ronduit verwarrend. Voordat je nu denkt dat ik alleen maar gunstige en fraaie foto’s van mezelf plaats, afgelopen weekend vroeg een knul van 22 jaar mijn nummer. In de kroeg. Ik dacht even dat hij mijn leeftijd verkeerd had verstaan, het volume stond afgestemd op zijn leeftijdscategorie, maar nee hoor. Dat vond-ie dus helemaal geen probleem, zo vertelde hij net wat te handtastelijk. Ik wel.

What’s wrong met de wereld? Ik vind het sowieso verontrustend dat de zestig plusser, die zelfs ouder is dan mijn bloedeigen vader, een kansje waagt. Je zou toch denken dat verstand met de jaren komt. Maar hoe zit het met al die twintigers die het tegenwoordig niet meer bij hun eigen leeftijd houden? Ik kan me nog (vaag) herinneren dat anderhalf jaar jonger al problematisch was in mijn twenties. Dan moest hij toch wel serieuze baardgroei hebben wilde zo’n jonkie door de ballotage komen.

Uit onderzoek van datingapp Bumble blijkt dat we allemaal wat minder moeilijk doen over leeftijd tegenwoordig. Twee van de drie ondervraagden zijn helemaal oké met een jongere date. Onder vrouwen is dit trouwens méér dan de helft, dus niet meteen denken dat het door de mannelijke respondenten komt. Ook een groot leeftijdsverschil is allang geen no go meer. We zitten blijkbaar wat relaxter in de wedstrijd anno 2025, want het draait vooral om het vinden van de liefde. Ach, hoe reuze romantisch.

Na een relatie van tig jaar is het wel even wennen. Mijn grote probleem is dat ik nooit afgestudeerd ben in leeftijden schatten. Wat zeg ik? Zelfs het basisniveau beheers ik niet. Het was simpelweg niet nodig. Alleen daardoor beland ik nu dus in precaire situaties. Sta je met een ongeleid projectiel te flirten op een feestje na drie Aperol, blijkt hij ineens tien jaar jonger te zijn. Dat zou natuurlijk een gevolg kunnen zijn van mijn alcoholische versnaperingen en het allemaal niet zo duidelijk meer zien maar dat is weer een onderwerp voor later. Alles wordt toch net wat knapper en spannender, tót je de volgende ochtend wakker wordt. Heb ik van horen zeggen natuurlijk.

Je zou denken dat de datingapp dit stukken makkelijker maakt, maar inmiddels weet ik dat daar ook níets is wat het lijkt. De ene man van 32 jaar oogt als een uitgebluste veertiger met een burn-out. Terwijl je dus ook hele vitale (knappe!) vijftigers hebt, die er dan weer geen jaar ouder uitzien dan begin dertig. Dan heb je nog het genre dat bewust sjoemelt met leeftijd, omdat ze op jonger óf ouder vallen. Denk je veilig te zijn, ben je het nog niet.  

Of misschien moet ik hem, uuuuh het, gewoon maar nemen zoals het is. En niet te moeilijk doen over een jaartje hier en jaartje daar.