Onze columnist opereert undercover en ontfutselt mannen de échte waarheid over het daten. Deze week leest de date van Johannes hem de les over etiquette.
‘Ze was stagebegeleidster, dus misschien kwam het daardoor. Ze dacht dat ik nog niet wist hoe je moest daten, of zo. Of hoe ik moest leven. In elk geval was ze me de hele avond aan het “opleiden”.
‘Kijk, het zit zo…’, zei ze voor elke les. En dan ging ze me uitleggen hoe ik haar moest begroeten, hoe ik haar naar de tafel moest begeleiden, hoe ik haar neer moest plempen op een stoel, en daarna wist ze me ook nog te melden dat ik met het bestek van buiten naar binnen moest werken.
Nou werk ik, tijdens het eten, natuurlijk sowieso alles naar binnen, want ik vind naar buiten werken nogal onsmakelijk aan tafel. En ik had gedacht dat het – toen we dan eindelijk zaten – wel over zou zijn met al die lessen.
Maar helaas…
Want, het zat zóóó… Ik moest de wijn voor haar gaan keuren.
‘Kun je dat niet zelf?’ vroeg ik haar wat onzeker. ‘Want ik lust geen wijn, en zal dus alles gaan afkeuren wat er voor mijn neus wordt gezet. Neem gewoon lekker een biertje, joh. Of proef anders even zelf.’ En ik vond dat een redelijk voorstel, maar zij wees me erop dat ik tijdens deze “suggestie” niet met mijn vork had mogen wijzen.
Oeps. Weer een foutje dus!
Toch wilde ik graag mijn best doen, en ging dus heel omslachtig – maar keurig netjes – mijn broodje zitten eten met mes en vork. En je voelt hem al aankomen: weer verkeerd! Want, het zat zóóó… brood, kip, olijven en mais mochten met de handen gegeten worden.
‘Wat???’ riep ik iets te hard. Of nee… iets te luíd, riep ik het! ‘Mais met je handen eten?’ Maar ze bedoelde niet mais uit een blikkie, maar van die mais die je van zo’n kolf afkluift.
Nou, als ik íets barbaars en onsmakelijk vind, dan is het dát wel. En omdat ik van haar ook nog mijn servet op mijn knieën moest leggen, ben ik daar dus maar niet aan begonnen.
Zie je het voor je? Zo’n vette bek van de roomboter, die dan afvegen, en dan vervolgens dat servet weer op je dure broek terugleggen? Ik dacht het niet, hè!
Dus heb ik maar spareribs besteld. Want daar krijg je meestal zo’n bakkie citroenwater bijgeleverd.
Alleen hier dus niet! En toen ik alles op had, heb ik dus heel even mijn hand op de hare gelegd en gezegd dat ik even naar de ladiesroom ging om mijn knuisten te kuisen.
En toen ik terugkwam, was ze weg!
Nou jáá, zeg. Is dat dan hoe het heurt?’
Johannes zijn naam is vanwege privacy gefingeerd.
Zijn echte naam is bekend bij de redactie.
