Franska.nl

Dat pieppppp ding

Was ik nou zo’n pieper, of hoe zat ‘t? Ineens was ik dat ding spuugzat, terwijl mijn man nog nergens last van had.

Onze stofzuiger! Hij piepte joh. Met echt een ongelóóflijk geluid dat door merg en been ging. Ik had daar vreselijk last van, maar manlief (gelukkig) veel minder, dus je voelt hem al aankomen: hij doet hier in huis nu al het stofzuigwerk, zodat ik – op zijn minst – kan proberen zo ver mogelijk bij al dat gepiep vandaan te blijven. Hoe we dat van de winter zouden gaan doen dat wist ik nog niet, maar voor nu leek het een prima oplossing dat ik snel naar buiten ging als hij de stofzuiger pakte.   
 

‘Hoor je het nou echt niet?’ vroeg ik dan als hij klaar was en ik er zelfs buiten helemaal iebel van zat te worden.
 

’Jawel,’ bevestigde hij dan, ‘maar niet zo hard als jij, denk ik.’ En ik liet de flauwe opmerking over ouderdom wijselijk achterwege.
 

Maar goed, op een dag begon dat kreng (da’s de stofzuiger, hè… en niet mijn man) dus nóg harder te piepen dan hij al deed. En toen de buren er ook over begonnen vond ik het welletjes. Toen ik hem zelf even pakte voor een knoeiongelukje merkte ik namelijk al meteen dat dat malle ding helemaal niet meer goed zoog, en ik vermoedde dat mijn man lange tijd alles alleen maar van voor naar achter had geveegd. Dus: weg met dat ding. En op naar een nieuwe stofzuiger!  
 

Maar ja, daar sta je dan ineens. Op een afdeling vol met stofzuigers. Je ziet door de bomen (zeg maar) het Bosch niet meer, maar je wordt wel geacht aan de verkoper door te geven wat je wensen zijn.
 

‘Ehhh… stofzuigen??? Gebruikt u hem ook nog voor iets anders dan?’ Maar daar gaf de man geen antwoord op.
 

‘En wilt u een lang snoer of een kort snoer?’ Dat wilde hij daarna weer weten. ‘Wilt u meerdere stofzuigmonden, voor meerdere soorten vloerbedekking, en wilt u wél of géén extra pollenfilter voor allergische mensen?’
 

‘O, ik wil wel iets tégen allergische mensen,’ riep ik lollig. ‘Je wordt toch gek van al die mensen die tegenwoordig nergens meer tegen kunnen, en…’
 

Maar hij onderbrak me. Je kon merken dat ik al heel lang niemand meer buiten de deur had gesproken, maar dat deze goede man alleen maar dacht: heb je weer zo’n stoffig type dat niet weet wat ze wil, maar wel mijn tijd komt verdoen. Ik koos dus maar snel voor het allerduurste exemplaar. Ten eerste om hem een plezier te doen, ten tweede om mijn man eens lekker te verwennen –  zoals dat vroeger op Moederdag altijd met vrouwen werd gedaan – en ook omdat ik natuurlijk niet van plan was om deze schone taak weer zelf op me te gaan nemen.
 

Ik nam dus die met die sombere kleur (en niet die leuke roze), en toog naar huis met een stofzuiger die alles kan, behalve koken. Hij klopt, zuigt, veegt, aait en schraapt. Hij kan de gordijnen en gevoelig textiel behandelen in een aparte stand, de beklede meubels en kussens daar heeft hij weer een ander knopje voor, en hij kuist niet alleen kwetsbare tapijten en geringe verontreinigingen, maar ook robuuste vloerbedekkingen. 
 

Hij kan in de MAX-stand harde vloeren en sterk verontreinigde tapijten hebben, en in de AUTO-stand kan hij alle oppervlakken tegelijk aan. Handig, hè? Ik dacht eigenlijk dat hij dan de auto ging schoonmaken, maar dat was helaas niet zo.
 

Er gaat een lampje branden als ik de zak moet vervangen, ik heb een telescoopbuis met schuifmanchet, en echt… je zult het niet geloven… mijn stofzuiger heeft een parkeerhulp! Ik zal hem morgen dus ook even in de auto zetten om dat uit testen, en als ik dan ineens kan inparkeren dan hoort u dat ook nog van me.
 

Maar hij kan dus alles, onze nieuwe stofzuiger. En meer!
 

Want weet je wat hij ook doet?
 

Precies: piepen!