‘Dat is goed voor je weerstand’
Een half uur door de regen fietsen naar school, goed voor mijn weerstand.
Een aardbei die over de keukenvloer rolde gewoon afspoelen en opeten, goed voor mijn weerstand. Met een snotneus gaan sporten, goed voor mijn weerstand. Het was een beetje het mantra van vroeger en ik moet zeggen: mijn weerstand functioneert vooralsnog ook uitstekend. Maar blijft dat zo?
De oren wassen
Ik hoorde op het nieuws dat er nog nooit zó weinig buikgriepgevallen waren als nu. Lijkt me logisch, want mijn buurmeisje springt nog net niet in de berm als ik haar tegenkom op de stoep. En die moeder waste de oren van haar zoon even toen hij zijn fiets best wel dicht naast me parkeerde bij het verkeerslicht. Niks niet goed voor je weerstand, maar afstand houden. Alleen wat dóet dat eigenlijk met mijn normaal best wel goede weerstand? Want ik heb nu bijna het idee dat ik al een loopneus krijg door naar een niezende passant te kíjken.
Wel of niet immuun?
Ons immuunsysteem werkt juist doordat het blootgesteld wordt aan allerhande virussen en bacteriën. Betekent het dan nu dat onze weerstand afneemt? Nee, want als je bijvoorbeeld ingeënt bent of je hebt waterpokken gehad, dan kan het heel goed zijn dat je voor de rest immuun bent en het niet krijgt. Maar dat hoeft niet zo te zijn.
Een viezerikje
Een geruststellend antwoordt wordt door emeritus-hoogleraar virologie en virusziekten Peter Rottier gegeven aan Quest. Je hebt een sterk immuunsysteem of niet, dat je nu even wat minder blootgesteld wordt aan bacteriën en virussen omdat je je handen stuk wast (zoals Rutte het zo mooi zegt) heeft daar geen invloed op. Niks aan de hand dus, als je nu even wat minder mensen ziet of wat minder een viezerikje bent. Dat zou geen effect moeten hebben op de lange termijn.
Elke keer een beetje minder
Als je nu denkt dat je veilig bent voor het coronavirus omdat je het al hebt gehad, dan moeten we je teleurstellen. Dit soort virussen muteert, waardoor het je op een later moment alsnog te grazen kan nemen. Wel schijnt het elke keer een beetje minder te worden, wat het nog een beetje minder jammer maakt. En uiteindelijk verandert het huidige virus misschien gewoon in een snotneus, want dat is met een gelijksoortig iets uit 1890 al eens gebeurd. Ik kan niet wachten.
Eén ding weet ik wel: al die ritjes door de regen naar school vroeger waren dus nergens goed voor, want mijn immuunsysteem deed z’n werk gewoon al goed. De ontgoocheling.
Door: Adeline Mans
