Dag school, ze komt niet meer terug
Het is uitstuif. De dag waarop de kinderen afscheid nemen van de juf en de school voordat de vakantie begint. May en Flo doen dat ook. Maar dan voor altijd.
We lopen samen door de poort het plein op. We zijn nog even gestopt bij het huis met de rozenstruik. Die buigt zo mooi krom dat mijn meisje er precies onder past en de rozen hebben dezelfde kleur als de bloemen die op haar jurk zijn geborduurd. Dat vroeg gewoon om een foto. Samen dragen we een rond bord met daarop 27 fruitspiesjes met daar overheen een wapperend stuk aluminiumfolie.
Het is uitstuif vandaag. De dag waarop de kinderen afscheid nemen van de juf en de school voordat de zomervakantie begint. Wij doen dat ook. Maar dan voor altijd.
We hebben een andere plek gevonden voor onze Flo. Een ‘tussenschool’ waar alle kinderen die hun weg niet vinden in het reguliere onderwijs welkom zijn en waar wordt gekeken waar ze het beste zullen passen. Maar vandaag is vandaag en vieren we de vakantie.
Vakantie, vakantie, vakantie
Dat is garantie voor een hele fijne tijd
Ik hou van juni, ik hou van juni
De zon en de wind in mijn haar
Ik hou van juni
Voor mij echt de tijd van het jaar
De school heeft een eigen vakantielied gemaakt op de melodie van ‘m’n opa’. Mijn meisje lijkt blij, huppelt om haar klasgenootjes en gaat daarna netjes op het kleedje zitten dat de juf in de schaduw heeft neergelegd. De klassenmoeders delen pannenkoeken uit. En de fruitspiesjes dus die ze zowaar nog opeten ook. Heb ik in ieder geval niet voor niets in de keuken gestaan.
Ineens kijkt iedereen naar mij. Er wordt gespeecht. Voor Flo. Voor mij. Ik luister maar hoor niets
De moeders drinken wijn uit kartonnen bekertjes. Het is kwart over twaalf maar kan ’t schelen. Het is warm en er wacht hen een lange, zorgeloze zomer. Ik zou al mijn designerschoenen doneren als ik ook een slokje zou mogen, maar ik ben hoogzwanger dus ik houd het bij de koffie uit de thermoskan van de juf. Het is ok, ik voel me toch een beetje een outcast. Wij horen hier niet. Later misschien met mijn andere dochter, maar Flo en ik, wij gaan hier weg.
De klassenmoeders worden bedankt, de juf krijgt een knutselwerk van de kleuters die na de zomer naar groep 3 gaan en ineens kijkt iedereen naar mij. Er wordt gespeecht. Voor Flo. Voor mij. Ik luister maar hoor niets. Mijn meisje krijgt een cadeau én een kaart van alle kinderen. Het is het Gouden Boek voor Meisjes waar ze maar in blijft bladeren.
Ik wurm me tussen de kinderen die in een kring op het kleedje zitten en til mijn meisje op schoot. Ik adem heel diep in terwijl ik mijn gezicht in haar haartjes verstop. Mijn moeder zegt weleens dat Flo ons heeft uitgekozen om haar te gidsen in dit leven. Nu heb ik haar nodig om bij te schuilen.
May-Britt Mobach is hoofdredacteur van Amayzine.com. Ze weet alles van mode en beauty, maar is ook nog een mens met drie dochters en een drukbezette man.
Fotografie: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
