Daar staat mijn kleintje, heel volwassen te wezen

irma laptop

 

Gisteren speelden ze nog met Barbies en Lego, vandaag studeren ze af. De tijd gaat zo snel.

 

 

 

Daar staat ie dan, op het podium tussen de andere studenten. Mijn jongste zoon, mijn kleintje (die wel een kop boven me uitsteekt), is geslaagd voor zijn opleiding aan de technische universiteit. Ik zit op de tribune, naast zijn vriendin, stiekem te barsten van trots.

 

 

Eigenlijk dacht ik dat hij zijn tijd de afgelopen jaren vooral vulde met bier drinken en rare spellen spelen in zijn studentenhuis. Maar blijkbaar heeft hij ook allerlei slimme onderzoeken gedaan. Zijn professor legde het tijdens de diploma-uitreiking nog uit, maar na twee zinnen over kraakbeen en protheses begreep ik al niet meer waar het over ging. Dat maakte ook niet uit: daar stond mijn baby heel volwassen te wezen. De knapste, slimste en duidelijk ook de liefste van alle studenten (waarom die professor hem eigenwijs noemde: geen idee. En denk nou vooral niet dat ie dat wel van z’n moeder zal hebben!).

 

 

Zelf vond hij de diploma-uitreiking niet zo boeiend. Hij kwam er ook pas een paar dagen van tevoren mee. ‘O, mam, maandag is mijn diploma-uitreiking. Maar je hoeft niet per se te komen hoor.’ Natuurlijk heb ik onmiddellijk een vrije dag aangevraagd. Als moeder wil je daar toch bij zijn? Mijn laatste kind dat afstudeert! Da’s niet alleen iets om trots op te zijn, maar ook iets waar mijn bankrekening blij van wordt. Zeker in de tijd dat er drie tegelijk aan het studeren waren, was het financieel weleens pittig. Ik wil nu met eigen ogen zien dat hij definitief klaar is.

 

 

Op dezelfde dag krijg ik een appje van mijn oudste zoon. Hij heeft zijn PhD afgerond en gaat een datum prikken voor zijn verdediging. Weer een hoofdstuk afgerond. Als ik aan het einde van de dag terug naar huis rijd, moet ik even wat wegslikken. Het lijkt wel gisteren dat ze nog met Lego en Playmobil speelden en nu zijn ze zo groot en volwassen. Daar, in mijn eentje in de auto, ben ik zo supertrots op ze. Niet alleen omdat ze alle vier een mooie opleiding hebben en een goede baan, maar vooral om de mensen die ze geworden zijn. Lief, verstandig, ondernemend en sociaal. Ik weet het: morgen nemen ze misschien domme beslissingen of krijgen ze slaande ruzie. Maar vandaag mag de wereld even stilgezet worden zodat ik nog wat langer kan genieten van deze dag met een gouden randje.

 

 

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl