Franska.nl

Daar ben ik weer, lieve lezers

 

Mijn focus lag een poosje uitsluitend in onze familiekring. Soms moet dat. Ik ga het niet uitleggen, omdat dit voor jullie absoluut niet interessant is.

 

Nu ga ik over tot de orde van de dag. Wat is het een takkeweer hè? Ik kan zo snakken naar de blauwe lucht en de zon in Zambia. Al piepte ik toen vaak over mijn druipende plofkop, omdat het zo warm was. Het is ook nooit goed. Het heeft dus zeker zin om iets te bedenken dat werkt tegen zeuren over het weer en tegen miepen over alles wat je graag anders zou zien. Beter is het om in het nu te leven en de gouden momenten te pakken als ze voorbijkomen. Als je steeds je hoofd naar beneden laat hangen, zou je ze zomaar mis kunnen lopen. De volgende zaken werken goed voor mij:

 

1. Liedjes zingen met mijn jongste kleindochter. Haar lievelingslied: In Den Haag daar woont een graaf… Die graaf heeft een zoontje dat Jantje heet, het joch wuift met zijn handje en aan zijn arm heeft hij een mandje. Zijn tijd ver vooruit met dat mandje hè? Helemaal genderproof. Kleindochter woont ook in Den Haag, dat zal het zijn. Na het eerste couplet is ze Jantje met zijn tuttige mandje spuugzat en dan blaast ze gigantische natte bellen in mijn gezicht. Ik blaas terug en dat vindt ze toch een partij komisch. Samen met je elf maanden oude kleindochter de slappe lach krijgen, doet je de miezerbuien buiten snel vergeten.

2. Een foto van de gouden boom buiten maken, als de zon heel even schijnt.

3.  Een plaatje doorgestuurd krijgen van mijn dochters hond Sjors, die de kat knuffelt in opperste aanbidding. Die kat heet niet voor niets Tijger en zou, als hij kon praten, zeggen: ‘aan mijn lijf geen polonaise, donder op en ga wat voor jezelf doen!’ Het is, jammer voor Sjors, een eenzijdige verliefdheid.

4. Een berichtje uit Zambia, van ex-buurvrouw Hilda, dat Sophia, de bruine pop die ik in mei jl. meenam, nog steeds het kostbaarste bezit is van haar dochtertje Amanda. Sophia gaat zelfs mee naar de kerk. Heel goed, daar is nog nooit een pop minder van geworden.

5. Ik zoende ineens de weegschaal: zomaar gratis en voor niks 5 pond lichter. Niet snaaien, geen alcohol en niet steeds aan eten denken.

 

6. Terwijl ik dit zit te tikken, worden er bloemen gebracht van onze kinderen en kleinkinderen. We zijn namelijk vandaag (voor jullie gisteren) 41 jaar getrouwd. Het kaartje is al bijna te klein voor alle namen, maar iedereen staat erop en al die lieverds horen bij ons. Iets om heel blij mee te zijn.