Carola’s man had prostaatkanker
‘Dat heeft ons seksleven om zeep geholpen en dat is niet niks.’
‘Toen we de diagnose prostaatkanker kregen, was het meteen groot alarm. Een extreem hoge PSA-waarde en een MRI-scan die behoorlijk wat afwijkingen te zien gaf. Een operatie was de enig mogelijke behandeling en gelukkig is die goed verlopen en zijn er ook geen uitzaaiingen gevonden. Eind goed al goed, riep ik opgelucht. Maar waar ik geen rekening mee had gehouden is dat seks toch wel een dingentje wordt voor mannen die aan hun prostaat zijn geholpen. Zonder al te veel in detail te treden: het lukte hem niet meer om seks te hebben zoals we dat altijd hadden. Dat maakte hem narrig en neerslachtig omdat hij tot het soort mannen behoorde dat altijd wel zin heeft en overal wil en kan. Ons seksleven was bloeiend, zoals dat heet. Menig keer was intimiteit de lijm in onze relatie. Het idee dat daar op onze leeftijd – we zijn allebei nog geen zestig – een einde aan gekomen was, benauwde daarom niet alleen mijn man.
Eerst hadden we nog de hoop dat het beter zou worden naarmate de operatie langer achter de rug was, maar dat was ijdele hoop. Het enige wat de uroloog kon betekenen was potentie- en erectie-verbeterende middelen voor te schrijven. ‘Je bedoelt gewoon viagra’, zei mijn man nog schamper. En inderdaad kwam het daar wel op neer. Of dat helpt? Een beetje. Maar dat vrijen is nogal een geforceerde bedoening geworden op deze manier.
Als hij ’s ochtends wakker wordt en denkt dat hij in is voor een potje vraagt hij of ik eerst nog even kan blijven liggen zodat hij de kans heeft om zijn medicijnen in te nemen en even in te laten werken. Die maken inderdaad dat hij een erectie krijgt, maar daar is dan ook wel alles zo’n beetje mee gezegd. Een echt hoogtepunt heeft hij namelijk niet meer. Wel de gevoelens die daarbij horen, zegt hij, maar geen zaadlozing. Op een gegeven moment denkt hij dan dat hij een hoogtepunt had, maar dat er geen fysiek bewijs meer is, zit hem heel erg dwars.
Een pil moeten slikken en dan wachten tot die werkt past niet echt bij hoe wij met elkaar omgingen. Hij blijft ermee doormodderen omdat hij het niet kan verkroppen dat hij geen echte man meer is, zoals hij dat voelt. Wat mij betreft doe ik het net zo lief niet meer. Als ik hem met zijn pillen in de weer zie heb ik zogezegd al gegeten en gedronken. Voor mij zijn er daarom ook andere opties die best leefbaar zijn. Hij gaat op tilt als ik daarmee aankom.’
Carola’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
