By the weetje
Ik ga dit geloof ik weer eens doen. Zag ik ooit in een hele mooie tuin in Engeland. Was het even helemaal vergeten.
Toen we voor het eerst in een huis met een tuin gingen wonen, was ik voortdurend op tuin-inspiratie-tocht. Ik ging er zelfs zover in, dat ik perse naar Kent wilde, omdat ik had gehoord dat het daar helemaal fantastisch was qua tuinen. Nou…geen woord teveel gezegd hoor. Sissinghurst was natuurlijk prachtig, maar er waren er daar nog veel meer. Omdat we met de auto waren, konden er zelfs planten mee. Superleuk, als je elk jaar herinnerd wordt aan die reis. Nog steeds. En het is intussen echt al tig jaar geleden.
Een van de meest indrukwekkende dingen die ik zag waren die velden met hoog gras waarin allerlei wilde bloemetjes stonden te bloeien en waardoorheen dan paadjes waren gemaaid. Superleuk. Omdat ik dit jaar voor de zoveelste keer vond dat het gras pas gemaaid mag worden als alles is uitgebloeid en zich weer heeft uitgezaaid voor volgend jaar, dacht ik er ineens weer aan. Ik ga paadjes maaien. Dan weet je waar je kunt lopen en dan wordt het gras meteen ook niet meer platgetrapt. Want natuurlijk is platgetrapt gras echt niet te maaien. Weet ik heus wel. En lang laten groeien is ook niet echt handig. Weet ik ook heus wel. Maar zo’n paadje…zooo romantisch. Moet je voor de aardigheid een keer proberen als je een beetje een groot stuk gras hebt. En een beetje geduld…
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs
