Kinderen die een vork in het tafelblad proberen te rammen?

 

Slaan mag niet – nee, ook geen corrigerende tik! Of toch wel?

 

 

 

Nee, natuurlijk slaan we geen kinderen. Maar jeuken jouw handen nou nooit eens als je zo’n stikverwende peuter over de vloer van de supermarkt ziet dweilen omdat ie z’n zinnetje niet krijgt? En moet jij je tong níet afbijten als je de moeder op zo’n moment alleen maar hoort piepen dat ze het niet meer leuk vindt zoals haar mannetje nu doet?

 

Loes Waanders heeft als orthopedagoog verstand van opvoeden en zij vindt dat er niet geslagen mag worden – ‘nee, ook geen corrigerende tik!’ – omdat we onze kinderen daarmee zouden bijbrengen dat geweld de manier is om iemand te dwingen – ‘en dat willen we natuurlijk niet’. Bovendien zijn kinderen die geslagen worden angstiger, lijden ze aan minderwaardigheidscomplexen en laten ze op latere leeftijd meer gedragsproblemen zien.

 

Maar Loes! Wat moeten we dan met een peuter die Oost-Indisch doof is voor alles wat mammie aan hem vraagt? En wat als pappa per ongeluk wél een keer een tik uitdeelt omdat zijn kleine meid koste wat het kost haar vork in de houten eettafel probeert te rammen en hier met geen tien paarden van af te brengen valt?

 

‘Onderliggende onmacht van pappa’, zegt Loes. Mamma mag begrip tonen voor pappa’s machteloosheid, maar vervolgens moet pappa wel zo fideel zijn om aan haar uit te leggen hoezo hij denkt dat die tik een oplossing zou kunnen brengen. Zou het bijvoorbeeld kunnen zijn dat hij tikken krijgen gewend is van vroeger, toen hij zelf nog een klein mannetje was?

 

Wat altijd het doel moet zijn, is dat pappa en mamma de verbinding zoeken. Met elkaar, en ja, ook met de kleine meid, want die moet altijd centraal staan. Ongemerkt kunnen pappa en mamma namelijk zomaar in een negatieve spiraal terechtkomen, is Loes bang. En dan, op een dag, is slaan nog de enige mogelijkheid die ze kunnen bedenken. Mochten de ouders er echt niet uitkomen, dan weet Loes overigens nog wel wat hulptroepen die ze kan laten aanrukken – denk cursus of coach.

 

Meine gute, Loes! Overdrijven is ook een vak, vind je niet? Wedden dat er niet meer over de vloer van de supermarkt wordt gedweild als mamma voor eens en altijd duidelijk maakt dat ze hier niet van gediend is door op te treden? Wedden dat er geen vorken meer in tafelbladen worden geramd als er een corrigerend tikje wordt uitgedeeld in plaats van dat oeverloze praten en uitleggen? En wedden dat dit heus niet tot trauma’s, angst- en minderwaardigheidscomplexen en gedragsproblemen leidt? Want onze kinderen slaan?

 

Nee, natuurlijk doen we dat niet. Maar soms is ‘de verbinding’ gewoon even zoek en dan kan een tikje voor wonderen zorgen – of voor verbinding.

 

Bron: RTL Nieuws

 

 

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans