Het moet niet gekker worden
Tinekes man kan het niet gek genoeg tijdens de vakantie, terwijl zij totaal andere wensen heeft.
Mijn man doet graag raar en daarom kan ik hem niet meer zomaar overal mee naartoe nemen. En dan heb ik het niet over misdragingen op verjaardagen, enzo. Maar over wederzijdse wensen in combinatie met vakantie. Het moet namelijk steeds gekker! Waar we vroeger wilden dat de kinderen veel van de wereld zagen, mag het van mij tegenwoordig wel wat kalmer aan. Waar we eerst allebei erg tevreden waren als de nakomelingen plezier hadden, blijken onze eigen inzichten over wat plezier is ineens mijlenver uiteen te liggen. Zo heeft hij net een motortocht door de Himalaya gemaakt, waarvan ik het al benauwd krijg als ik alleen maar de foto’s zie. Afgronden, natuurrampen, milieuvervuiling, hoogteziekten, buiklopen, motorpech en dagelijkse oververhitting (in combinatie met nachtvorst)… ik krijg er maar geen vakantiegevoel bij!
Toch zie ik ook foto’s van prachtige vergezichten, schitterende bergwanden, fabuleuze kleuren, kloosters, en mooie mensen, hoor. Maar ik vind het prima dat ik dat via de foto’s mag meebeleven. En iedereen die over zijn reis hoort, roept onmiddellijk: ‘Ohhhh, wat geweldig!’ Tot ik ze vraag of ze alsjeblieft volgend jaar met hem mee willen gaan, zodat ik weer lekker thuis kan blijven. Dan blijft het plotseling stil. Zo stil als in de Himalaya bij nacht, wanneer de stoere motorrijders volledig uitgeput in hun krappe tentjes kropen en alvast piekerden over hoe ze de volgende dag in godsnaam door die rivier moesten komen. Enig vindt iedereen het! Tot ze dus mee mogen.
En dat heb ik nou ook. Nu ik niet meer wekenlang hoef voor te bereiden, vrij moet regelen, huisdieren moet onderbrengen – en in moet pakken om peuters veilig te stellen, kleuters te vermaken, of pubers tevreden moet houden – ga ik het liefst spontaan op vakantie. Zomaar ineens naar iets luxe, lui’s, of levendigs. En altijd lekker kort. Zo klaar met regelen en zo klaar met inpakken! Ik geniet nog altijd van de foto’s van mijn dochter in Amerika, ik kijk met plezier nog naar de plaatjes van mijn zoon op de Hardangervidda, maar ik ben blij dat ik geen visa meer hoef te regelen, lijsten moet invullen over wat ik dan kom doen, mijn hond (met extra inentingen) moet laten invoeren, en wekenlang van alles moet voorbereiden, terwijl ik dan eigenlijk nog moet werken.
Toch wordt mijn man voortdurend lekker gemaakt, op Facebook en Instagram, door zijn reismaten die soms niet eens lijken uit te pakken maar meteen weer doorreizen naar het volgende avontuur. En daar wordt hij erg onrustig van. En toen ik daar op de redactie over zat te mopperen, liet Franska me zien dat het nog veel erger kon!
Wat is er ineens mis met een weekje op de camping in Renesse?
Zelf is ze net terug uit Finland, waar je bijvoorbeeld een houseboat kunt huren, waarmee je jezelf de hele vakantie kunt verplaatsen naar waar je maar wilt. Leuk, maar je moet hem wel zelf schoonhouden, want de afdeling housekeeping weet niet precies waar jij ligt met je hotelkamer. Of een boomhut voor twee personen in Frankrijk. Ook zo stoer! Tot het in je rug schiet en je de hele vakantie je hut niet meer uit kunt! Maar wat helemaal hip is deze zomer is een nextlevel citytrip. Dan vlieg je dus ergens heen, en dan krijg je dáár allerlei opdrachten en raadsels voor je kiezen. Zaken die je nou net even probeert te ontlopen op je werk, maar waarmee je nu je ticket naar huis weer moet verdienen. Zie je het voor je? Dat je je baas moet bellen dat je nog niet terugkomt, omdat je het laatste museumprobleem nog niet hebt kunnen oplossen? Hou eens op zeg!
Wat is er ineens mis met een weekje op de camping in Renesse? Ik heb het al zo druk als ik níet op vakantie ben! En als ik dan eindelijk vrij ben, dan wil ik uitslapen, bijpraten, wijn drinken, genieten van de natuur, een beetje stilte, en een boek om te lezen aan het strand. En meer niet! Ik ga namelijk niet op vakantie om anderen te imponeren, maar om uit te rusten. Zo!
Bij veel van wat ze dagelijks tegenkomt filosofeert én associeert Tineke (schrijfster/moeder/fotograaf/toneelregisseur/echtgenote) erop los.
Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
