Franska.nl

Ik zag hem bij Pauw afgelopen maandag en ik ging slapen met een brok in mijn keel. Ik las hem in Trouw op dinsdagochtend en die brok was er weer – of was ie er nog? Frits (van de legendarische Avondspits) Spits’ ‘muzikale bedevaart’ voor zijn geliefde en steun en toeverlaat Greetje, die anderhalf jaar geleden overleed aan longkanker, is een intens roerend exposé over verlies, verdriet, wanhoop, troost en rouw. Pijnlijk herkenbaar – en daardoor toch ook weer troostend – voor wie weet hoe rauw de rouw kan zijn en hoe wreed het onherroepelijke van de dood. 

De basis voor zijn boek over zijn Greetje is een dubbel-cd met twintig bestaande Nederlandse liedjes van de laatste jaren. Want Greetje hield net als hij van Nederlandse liedjes. Dus schreef hij bij elk daarvan een overpeinzing over zijn ervaring met rouw en troost en zo groeide, eigenlijk zonder vooropgezet plan, het boek ‘Alles lijkt zoals het was’. 

‘Alles lijkt zoals het was’ omdat de wereld gewoon doordraait en de dingen verraderlijk alledaags blijven als iemand doodgaat. ‘Alles lijkt zoals het was’ omdat de wind speelt met de bomen, een vliegtuig een streep trekt in de lucht en iemand gewoon zijn hond uitlaat en dat je dan denkt ‘ze kán helemaal niet dood zijn, want alles lijkt zoals het was’. 

Hoe moest hij verder leven ‘op deze eenzame vlakte van de dood’ en waarom nog, zonder de vrouw die hij liefhad sinds hij haar voor het eerst zag in de vijfde klas van de lagere school? Het gevoel dat hij haar nooit meer kan zien of vasthouden, nooit meer met haar kan praten, vindt hij nog steeds ongelofelijk. Omdat hij voortdurend denkt dat het niet echt kan zijn en dat het dat toch is. Hij wil wel huilen, maar hij kan niet huilen. Omdat rouw een verdoving is die ontzettend vastzit en dat hij probeerde die te verwoorden maar dat dat eigenlijk met geen pen te beschrijven valt. 

En dat hij eigenlijk helemaal niet weg wil van de rouw omdat hij Greetje met zich mee wil nemen in zijn verdere leven en dat hij veel over haar wil praten.

Hij voelde zich zweven in het luchtledige, zonder grond onder zijn voeten. Als een ruimtevaarder ging hij op zoek naar houvast en die probeerde hij te vinden in muziek en taal. De uitkomst van die zoektocht is het even roerende als herkenbare ‘Alles lijkt zoals het is’. Ik heb er een aantal exemplaren van besteld. Eén voor iedereen in mijn directe omgeving die nu moet dealen met verlies, verdriet, wanhoop, troost en rouw.