Heb jij die operatie
gezien?
Caroline: Echt hoor, ik was gisteravond vast van plan om te kijken naar ‘Operatie Live’ van omroep MAX, maar ja…
Of ik de foto’s wilde zien. De foto’s? Ja, van haar keizersnede. Helemaal niet eng hoor, want in zwart-wit. Ik was zelf nauwelijks bekomen van de mijne, inmiddels bijna twintig jaar geleden, en het was niet in mijn hoofd opgekomen om de operatie vast te laten leggen. Hoezo? Het gaat toch om het resultaat, in mijn geval een prachtige dochter.
De bevallingsprogramma’s die een tijd zo populair waren, daar had ik dus helemaal niks mee, waarom zou je daar voor je lol naar kijken? Medische programma’s zijn het trouwens ook niet voor me, want stel je voor dat je daardoor ineens ontdekt dat je een enge ziekte hebt?
Vrijwel van de ene op de andere dag werd ik ingewijd in het medische circus dat erbij kwam kijken
Ziektes komen helaas uit zichzelf wel je leven binnen, daar hoef je je van tevoren niet in te verdiepen. Vind ik. Dus toen ik borstkanker bleek te hebben, had ik geen flauw benul. Van de ene op de andere dag werd ik ingewijd in het medische circus en alle terminologie die erbij komt kijken. Als hypochonder in de categorie struisvogel was dat even doorbijten. Zorgvuldig laveerde ik tussen wat ik wèl en zeker niet wilde weten. Best een klusje, dat voelde als een mijnenveld. Mijn borstbesparende operatie bleek niet van de ingewikkeldste soort. De tumor werd verwijderd en mijn borst verkleind en gelift (ja, als je dan toch onder het mes gaat). En nee, niemand vroeg of ik er foto’s van wilde.
Gisteren kwam Franska met de mededeling dat er ’s avonds bij omroep MAX een live operatie van een borstreconstructie te zien zou zijn. Spectaculair. Nog nooit vertoond. Nee, tuurlijk ging ze niet kijken, ben je gek, veel te eng. Maar misschien dat ik…? Ineens dacht ik: kom op, Griepie, na alles wat je hebt meegemaakt, is dit een eitje. Om 21.30 uur was ik er helemaal klaar voor. Dacht ik. Want om 21.36 uur, er was nog geen scalpel te zien, haakte ik af. In tranen. Het idee alleen al bleek emotioneel van alles op te rakelen bij me. Het zien van de pruik van de te opereren vrouw was de trigger.
Dus. Daar zit ik dan. Een stukje tikkend over iets wat ik helemaal niet gezien heb. Heb jij wel gekeken? En zo ja, waarom? Wat vond je er van? Wat gebeurde er allemaal? En wat heb je er van opgestoken? Daar zijn wij, angsthazen, dus heel benieuwd naar…
Journalist Caroline Griep doet steeds weer een poging tot opgeruimd leven. Daar schrijft ze over. En over wat ze iedere dag tegenkomt tijdens haar ochtendwandeling door de media.
Fotografie portret: Dingena Mol, Haar & make-up: Astrid Timmer
