Hoe het echt zit met Hendrik Groen
Caroline: Mijn vriendin die huisarts is kan zich enorm opwinden over Hendrik Groen en zijn huisgenoten. Wat haar betreft valt er niks te lachen. En wel hierom.
‘Kijk jij naar Hendrik Groen?’ Aan de stem van mijn vriendin hoor ik dat ze iets vindt van de populaire tv-serie over een groepje opstandige bewoners in een bejaardenhuis, waar gisteravond maar liefst 1,5 miljoen mensen naar keken. Dat klopt. ‘Geeft een totaal verkeerd beeld van hoe het er in het echt aan toe gaat, mensen moeten nu zo lang mogelijk thuis blijven wonen en kunnen als ze eenmaal in zo’n huis terechtkomen heus niet meer van alles ondernemen. En leuk is het er meestal al helemaal niet.’ Ze heeft een punt, want anders dan in de boeken waar de serie op gebaseerd is, kunnen de bewoners van Hendrik Groens bejaardenhuis nog van alles, zelfs gezellig naar het casino.
Als huisarts maakt mijn vriendin zich oprecht kwaad. Dat het misschien ook gewoon gezellige televisie is boeit haar niet. Dat Hendrik Groen en zijn medebewoners ook genoeg klachten hebben over alles wat niet deugt ook niet. Vrijwel dagelijks maakt ze namelijk mee hoe zorgelijk het is als ouderen nog niet in aanmerking komen voor een plekje omdat ze nog ‘te goed’ zijn. Dat ze op zichzelf moeten blijven wonen met alle risico’s die dat met zich meebrengt. En hoe verschrikkelijk moeizaam het voor een huisarts kan zijn om iemand geplaatst te krijgen. Het lachen is haar inmiddels wel vergaan.
Lig je dan, ongelukkig gevallen na het douchen, maar helaas…
Dat er van alles loos is in de ouderenzorg, is natuurlijk een gegeven. Hugo Borst en Carin Gaemers luidden vorig jaar de noodklok in hun manifest ‘Scherp op ouderenzorg’ en schudden de politici in Den Haag flink wakker. Helaas betekent dat niet dat er niet nog steeds merkwaardige dingen gaande zijn. Zoals het nieuws vorige week dat zorginstellingen ouderen soms extra laten betalen als ze te vaak noodhulp inschakelen na een val. Als ze meer dan drie keer per jaar hun persoonlijke alarmknop gebruiken, krijgen ze per keer een rekening van tientallen euro’s. Lig je dan, ongelukkig gevallen na het douchen, je kunt met geen mogelijkheid meer overeind komen, maar helaas, je hebt geen geld om op je alarmknop te drukken…
En gisteren hoorde ik dat huisartsen geen extra geld van zorgverzekeraars krijgen voor de zorg voor kwetsbare, thuiswonende ouderen en patiënten in achterstandswijken. Terwijl dat voor 2018 wèl afgesproken is. Nu de contracten voor volgend jaar opgemaakt worden, komen de verzekeraars deze afspraken niet na volgens de huisartsenorganisaties.
Hendrik Groen en zijn huisgenoten mogen dus eigenlijk gewoon nog in hun handjes knijpen.
Journalist Caroline Griep doet steeds weer een poging tot opgeruimd leven. Daar schrijft ze over. En over wat ze iedere dag tegenkomt tijdens haar ochtendwandeling door de media.
Bron: Parool/AD
Fotografie portret: Dingena Mol, Haar & make-up: Astrid Timmer
