Gewoon geen zin. Punt.
Caroline: Niet alleen vrouwen die seksueel belaagd zijn hielden vaak hun mond, ook vrouwen die helemaal niks met seks hebben deden hem tot nu toe meestal niet open…
Dekking! Rondvliegende seks! Soms zou je er toch moe van worden. Gaat het niet over #MeToo, dan wel over ’40 dagen zonder seks’ of de stomende passages uit het werk van Jan Wolkers. Niet zo gek dat we door die overkill aan gewenste en ongewenste lust een groep mensen zomaar over het hoofd zien. Toch zijn ze er: vrouwen (mannen ook trouwens) die geen seksuele verlangens hebben en zich ook niet seksueel aangetrokken voelen tot anderen. Aseksueel zijn ze.
En daar hebben we het dus vrijwel nooit over. Over geen lust kennen. Ja, als je midden in de peuters en poepluiers zit, roep je misschien weleens tegen je vriendinnen dat je niet zou weten waar je ooit nog zin van zou moeten krijgen. Of midden in de overgang, met een verhit hoofd tussen je doorweekte lakens, zal de gedachte dat het er nooit meer van zal komen je waarschijnlijk ook best aanspreken. Aan jouw lijf geen polonaise meer. Eindelijk rust. Maar het hele gevoel van zin hebben gewoon niet kennen? Nooit? Kun je je dat voorstellen?
Aan jouw lijf geen polonaise meer, eindelijk rust
Dat je in de twintig bent en iedereen om je heen reuze enthousiast in de weer is met experimenteren en dat jij net zo lief een boswandeling maakt. Of een frietje gaat eten. Dat je verliefd wordt, niks liever wilt dan bij hem of haar zijn, maar dat samen bloot zijn en dat waar iedereen zo druk over doet voor jou serieus niet hoeft. Dan ga je toch denken dat er iets niet helemaal klopt.
Daarom is het Asexual Awareness Week, een van oorsprong Amerikaans initiatief om aandacht te vragen voor mensen die aseksueel zijn. Om een beeld te krijgen even wat cijfers: een Nederlands onderzoek laat zien dat ongeveer 0,5 procent van de mannen en 3 procent van de vrouwen vaak een verminderd seksueel verlangen heeft, wat kan wijzen op aseksualiteit.
Een paar jaar geleden interviewde ik een paar aseksuele vrouwen. Om ze te vinden schreef ik me in op hun eigen internetforum. Ze lieten me toe, behoedzaam weliswaar, maar ze wilden toch graag met me praten. Om de misverstanden uit de wereld te helpen. Meestal anoniem, want openlijk aseksueel zijn er niet veel. De wereld op z’n kop natuurlijk: zijn we aan de ene kant druk bezig met de excessen van oversekste malloten als Harvey Weinstein te bestrijden, zien we aan de andere kant de mensen die er helemaal niks mee hebben over het hoofd. Of denken we zelfs dat er iets mis is met ze.
Nou, dat is niet zo. Beter dan Suzanne (39) deed werd het me niet uitgelegd: ‘Zin om te vrijen heb ik nooit. Gelukkig heb ik een lieve vriend gevonden die net als ik aseksueel is. Dat is heel fijn, we knuffelen veel, want natuurlijk hebben we behoefte aan warmte en liefde. Ik heb het er alleen met anderen over als het terloops ter sprake komt, anders niet, de algemene opinie is toch nog dat aseksualiteit onnatuurlijk is. Het is gewoon een geaardheid, net als homoseksualiteit, en valt dus niet ‘genezen’.’
Asexual Awareness Week dus. Laten we het daar eens over hebben…
Journalist Caroline Griep doet steeds weer een poging tot opgeruimd leven. Daar schrijft ze over. En over wat ze iedere dag tegenkomt tijdens haar ochtendwandeling door de media.
Fotografie portret: Dingena Mol, Haar & make-up: Astrid Timmer
AVEN – Aseksueel Voorlichtings- en Educatie Netwerk
Bron: NOS beeld: Elisa Bethheier
