Even het nieuws doornemen
Nee, ik heb geen hekel aan D66, waarom zou ik, maar net als de rest van Nederland heb ik mij de afgelopen weken vooral verbaasd.
Blijkbaar hebben Sigrid Kaag en het bestuur van D66 een heel bijzondere communicatiemedewerker in dienst.
De partij is er de afgelopen twee weken in geslaagd om werkelijk op elk moment de verkeerde beslissing te nemen. Vooral dat niet reageren, terwijl heel Nederland kon meegenieten van de onthullingen van de Volkskrant. En vervolgens een persconferentie gisteren die het niveau had van een goede conference van een begenadigd cabaretier.
Je hebt als partij twee weken de tijd genomen om na te denken over antwoorden en je gaat achter de microfoon staan hakkelen, door elkaar praten en zelfs op het hoogtepunt stamelen dat een cruciale sms van het slachtoffer je niet helder voor de geest staat.
Wat mij het meest stoorde? De kilheid van de reactie. Je hebt een vrouw een jaar lang in de kou laten staan. Wat je dan in ieder geval moet doen naast de excuses die uitgebreid werden aangeboden, is warmte uitstralen. Maar het was alsof er een vrieskist op het podium was opengezet.
Bij de PvdA hopen ze dat Attje Kuiken hun idealen beter kan overbrengen dan Liliane Ploumen. Natuurlijk was het meest bijzondere aan de reacties op de aankondiging van Ploumen dat zij afscheid nam van het leiderschap van de partij, dat allerlei politieke duiders complotten daarachter meenden te zien.
Eerst veel -terechte- kritiek op haar functioneren, omdat zij in debatten niet goed uit de verf kwam, en als zij aankondigt weg te gaan, omdat zij dat zelf ook vindt, gaan twijfelen aan haar beweegredenen.
Maar ja, de tafels van de talkshows moeten natuurlijk elke dag weer vol, dus graag zo veel mogelijk rare meningen en ideeën.
Zoals het voorstel van het CDA om voor patat een leeftijdsgrens in te stellen. Ik kan dat wel volgen. Als je in het centrum van Amsterdam langs een snackbar loopt, dan zie je vaak een rij verslaafden staan te wachten op hun shotje patat. Je ziet ze met het kwijl druipend langs hun kin staan te trillen vanwege de ontwenningsverschijnselen. En dan die veel te ruime keuzemogelijkheden: klein, medium, groot, met of zonder mayonaise, pindasaus, of gewoon een kapsalon. Je hoort ook steeds vaker dat oude vrouwen van hun fiets gerukt worden door verslaafden die vervolgens met de fiets en de portemonnee van hun slachtoffer racen naar het dichtstbijzijnde uitgiftepunt van patat. Het CDA wil het liefst dat de overheid de verkoop van patat centraal gaat regelen, natuurlijk alleen mét legitimatie en niet meer dan één zak per week.
Ondertussen is er in Oekraïne nauwelijks nog patat te krijgen. De berichten worden steeds gruwelijker, met vondsten van steeds grotere massagraven. En Poetin gaat zich met de dag merkwaardiger gedragen. Bij het laatste interview met de minister van Defensie hield Poetin twaalf minuten langs met zijn rechterhand krampachtig de tafel vast. Zijn opgeblazen hoofd wordt steeds bleker. Vogelgriep? Het kan, je weet het niet, het zekere voor het onzekere nemen?
Nee, excuus, zo praat je niet over een -niet langer- bevriend staatshoofd.
