Franska.nl

Deze acteurs hebben spijt van hun grote rol

 

Met Koningsdag was ik bij een vriend pizza’s aan het bakken (in een pizzaoven in de tuin, hoe leuk is dat?) en ik heb geen idee meer hoe we erop kwamen, maar hij zei: ‘Ik ben echt zó niet woke genoeg.’

 

Misschien de helft wist überhaupt wat ‘woke’ eigenlijk betekende — dus die vallen meteen al in de categorie ‘niet woke genoeg’ — we kregen het er ook over hoe belangrijk het eigenlijk was. Dat ‘woke’ zijn, dat is de laatste jaren wel een stuk belangrijker geworden. Wat mij betreft is dat alleen maar goed. Je meer bewust zijn van hoe bepaalde woorden en acties anderen kunnen raken, misschien nog een keertje extra nadenken voordat je iets doet… Daar lijkt mij niets mis mee.

 

Het probleem is alleen dat het vooral iets van de laatste jaren is. Waarom dat een probleem is? Nou, bijvoorbeeld als je acteur van beroep bent en de laatste jaren een enorme groei hebt doorgemaakt en in het verleden rollen hebt aangenomen waar je waarschijnlijk nu wel even extra over zou nadenken. Of misschien wel meteen zou weigeren. Die rollen kun je niet zomaar uitwissen en dus is het nu op de blaren zitten. Yes, deze acteurs hebben spijt van hun rol.

 

1. Halle Berry in Catwoman

 

Waar Superman en Batman taken op zich nemen als de wereld redden van hun ondergang, moest Halle Berry als Catwoman… Een kwaadaardige cosmeticamogul stoppen. Ze zei er zelf over: ‘Why is she just saving women from a face cream that cracks their face off?’ Beetje teleurstellend, inderdaad.

 

2. Katherine Heigl in Knocked Up

 

Heighl speelde Alison in de film Knocked Up, die zwanger werd van Ben (Seth Rogen). De film is gemaakt door romcomexpert Judd Apatow. Achteraf gezien had Heigl deze rol liever overgeslagen; ze vond haar rol extreem seksistisch en was er niet blij mee dat zij als vrouw werd neergezet als een kreng die alleen maar kon zeiken. Niet bepaald het beeld dat ze voor vrouwen wilde neerzetten.

 

3. Michelle Pfeiffer in Grease 2

 

Pas járen nadat ik deel één van Grease had gezien, kwam ik erachter dat er ook gewoon een sequel bestaat. Een bijzonder onsuccesvolle sequel, kan ik beter zeggen. Eerlijk gezegd vond ik ‘m stiekem wel leuk om als guilty pleasure te kijken, maar hoofdrolspeelster Michelle Pfeiffer vindt het een doorn in het oog wat betreft haar portfolio. ‘It’s a bad dream I want to erase from my memory.’ Duidelijk.

 

4. Christopher Plummer in The Sound Of Music

 

Deze maakt me altijd een beetje verdrietig, want ik hóu echt intens van deze muziek. Captain Von Trapp himself noemde het jarenlang ‘The Sound of Mucus’ en hij vond Julie Andrews ook een verschrikking: een soort levend Disneyfiguur dat altijd maar vrolijk was. Hij omschrijft de film als ‘awful, sentimental and gooey’, waar hij voor mij staat voor pure nostalgie met een top soundtrack. Wel fijn: hij heeft het met Julie Andrews goedgemaakt en tot aan zijn dood zijn het goede vrienden gebleven.

 

5. Kate Winslet in Titanic

 

Eh, WHUT? Rose Dewitt Bukater heeft spijt? Dat kan toch niet anders dan spijt hebben van het feit dat Jack echt mákkelijk op die deur had gepast? Helaas niet. Kate vindt het verschrikkelijk om haar ‘awful American accent’ terug te horen en heeft ook spijt van haar beroemde scène waarin Jack haar tekent als ‘one of his French girls’. Ze zegt hierover: ‘I wish I hand’t shown so much flesh, but I was young, and I knew I had things to prove.’

 

6. Carrie Fisher in Star Wars

 

Iedereen kent wel de beruchte outfit van Leia; een soort metalen bikini die ervoor zorgde dat Carrie Fisher in één klap als sekssymbool werd gezien. Zat ze zelf dus niet zo op te wachten; als ze had geweten hoe populair Star Wars zou worden, had ze de rol afgeslagen, zo zei ze later. Daisy Ridley, die momenteel in de Star Wars-films te zien is, kreeg dan ook een waarschuwing: ‘Don’t be a slave like I was and keep fighting against that slave outfit.’

 

7. Viola Davis in The Help

 

Deze film kreeg zo goed als geen slechte recensies, maar toch zit het Viola Davis niet helemaal lekker. Ze werd zelfs genomineerd voor een Oscar, voor de rol waarin ze een zwarte dienstvrouw speelt. In 2018 gaf ze al aan spijt te hebben van deze rol, en na de BLM-movement sprak ze er nog wat uitgebreider over in Vanity Fair: ‘There’s no one who’s not entertainer by The Help. But there’s a part of me that feels like I betrayed myself, and my people, because I was in a movie that wasn’t really to tell the whole truth. They’re invested in the idea of what it means to be black, but… It’s catering to the white audience. They’re not moved by who we were.’

 

8. Sharon Stone in Basic Instinct

 

Ja, we gaan het even hebben over die ene scène, die scène waar Basic Instinct om bekend staat; Sharon Stone zonder ondergoed. Natuurlijk wist zij dat ze geen ondergoed droeg, maar het zit allemaal wel even iets anders in elkaar: regisseur Paul Verhoeven zei dat ze het uit moest trekken vanwege de belichting en dat het beter op het scherm zou staan. Hij zei niets over dat we allemaal zouden kunnen gaan meekijken, en daar kwam ze achter bij de première van de film. Lelijk. Volledig terecht ook wat mij betreft, dat ze gelijk naar Paul Verhoeven is gelopen en hem een klap in zijn gezicht heeft gegeven.

 

9. Robert Pattinson in Twilight

 

Serieus: niemand, ik herhaal NIEMAND haat Twilight zo erg als Robert Pattinson. Natuurlijk betekende dit zijn lancering als A-lister, maar kom daar niet mee bij hem aanzetten. Het geluid van alle gillende Twilight-fans beschreef hij als ‘the sound you hear at the gates of hell’. Verder zei hij over de films: ‘The more I read the script, the more I hated this guy. So that’s how I played him, as a manic-depressive who hates himself.’ Duidelijk. Ik haat Twilight ook, maar niet zo erg als deze man.