Crocs? Mij niet gezien
De een is er dol op en de ander wil er nog niet dood mee gevonden worden.
Ik behoor tot die laatste categorie en geloof me, ik heb het geprobeerd. Want toen ze 15 jaar geleden opeens in het straatbeeld opdoken en kneiterpopulair werden, wilde ik natuurlijk niet achterblijven. Dus ging ik naar de hipste winkel van Haarlem en vroeg of ik een paar Crocs mocht passen. Je weet wel, die spuuglelijke plastic schoen waarmee zelfs een beeldig Assepoestervoetje eruitziet als een olifantspoot.
Mij niet gezien, dacht ik toen ik deze knalroze klompen aan mijn voeten zag. Ik leef al op grote voet en nu was het helemaal lomp. De lelijkste schoenen ever, als je het mij vraagt. Maar om mij heen zag ik de ene na de ander vriendin op die dingen lopen. Sommige zelfs met van die drukkertjes met bloemetjes of gezichtjes erop.
Begreep ik het soms niet? Had ik soms niet door hoe verschrikkelijk lekker ze zaten en hoe handig het was dat je ze zo in de wasmachine kon gooien als ze vies waren? Blijkbaar was ik een van de weinige haters want de Crocs verkochten als een malle. Waren ze ooit bedacht door een groepje vrienden die een schoen zochten die tijdens het vissen in het water gedragen kon worden en ook bleef drijven, werden het schoenen die aan de voeten van zowat iedere verpleegkundige waar ook ter wereld zaten. En toen ook Al Pacino en Jack Nicholson ermee gespot werden was het hek van de dam en verkocht het bedrijf miljoenen paren per maand.
En opeens waren ze weg. Voorgoed, hoopte ik stiekem. Maar sinds een paar weken is het alsof ze uit de dood herrezen zijn, Crocs are Back! Waar ik ook kijk, ze duiken overal weer op; op de catwalk bij chique couturehuizen, via influencers op Insta en, how bizar, op de rode loper tijdens de Oscaruitreiking.
Er is geen ontkomen meer aan. En zeker nu we massaal thuiswerken worden er meer verkocht dan ooit. Maar aan mijn lijf geen polonaise en al helemaal geen Crocs. Al kreeg ik ze cadeau van Chanel vol met diamanten drukkertjes.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
