Tot zover mijn mening.
De vraag is: wat vind jij?
Wij? Te streng voor onszelf?
De eerste stranddagen bracht ik dit jaar door in mijn van-kop-tot-teen-zonnejurk. En ik viel belachelijk uit de toon!
Badpakkencrisissen en strandwandelingen zijn dezer dagen aan de orde van de dag op Franska.nl, want ja, als we het er nu niet over hebben, wanneer dan wel? Ik beleefde mijn badpakkencrisis niet in een pashokje maar gewoon thuis voor de spiegel. Dat is een traditie die nog teruggaat tot het bikinitijdperk. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik elk jaar opnieuw, zolang ik me kan heugen, weer een serieuze hobbel moet nemen om me van de ene op de andere dag opeens half bloot aan de buitenwereld over te kunnen geven.
De eerste stranddagen bracht ik dit jaar dan ook door in mijn van-kop-tot-teen-zonnejurk. Want waarom zou ik in dat badpak als het me om het bruin worden sowieso nooit te doen geweest is? Het antwoord was dat ik als enige zonder badpak (of bikini) belachelijk uit de toon viel; daarom. Vorige week was het zo ver en ging ik vanwege tropische toestanden uit de kleren en in mijn badpak. Waarom doe ik daar nou elke keer zo moeilijk over?
Mijn man denkt het antwoord te hebben.
Wij vrouwen zijn veel te streng voor onszelf, vindt hij. De norm is perfectie en alsof dat al niet onhaalbaar genoeg is, zijn we – ik had het er al eerder over – ook nog eens sterren in het uitvergroten van imperfecties.
Wat mij betreft: hij heeft gelijk. Punt.
Of ik daar alleen in sta? Om de dooie dood niet! Onderzoeken (van hapsnap tot gedegen), aannames en stellingen hieromtrent zijn ontelbaar en variërend van ‘lijkt me sterk’ of ‘geloof ik niks van’ tot ‘kan ik me helemaal voorstellen’. Dat 83% van de vrouwen zichzelf te dik zou vinden ‘lijkt me sterk’. Dat elke vrouw ervan droomt om als een (Victoria) Secret Angel door het leven te gaan? Schei uit. Ik geloof er niks van. Alsof we niets anders te doen zouden hebben ook! Maar dat de meeste vrouwen zichzelf te kritisch bekijken en daardoor een zelfbeeld hebben dat vaak negatiever is dan de werkelijkheid rechtvaardigt, dat kan ik me goed voorstellen.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
