Franska.nl

We keken Voetbal Inside. Niet dat dit mijn vaste zapstand is op de maandag, maar ik vind de mannen leuk en was benieuwd naar hun visie op het PSV-bal dat losbarstte nadat PSV het kampioenschap won. Dat werd gevierd. En hoe. Het fust werd om tien uur ’s ochtends al aan de lippen gezet, zo leek het – en de rest van de dag waren de fans niet overgegaan op een nul punt nulletje.

Het begon goed. Johan Derksen vond het feest een gotspe. Was ik met hem eens. Een losgeslagen dronkenmansbende. Met, en toen kwam het, een stelletje mongolen. Ai, dacht ik toen. Daarna werd Valentijn Driessen, chef voetbal van De Telegraaf, om zijn mening gevraagd. Dat het een stelletje mongolen waren. Gajes. 

En dat was het teken voor mij om mijn laptop open te klappen en mijn stokpaard te zadelen. Als moeder van een autistische dochter heb ik lang gesidderd als mensen het begrip ‘autistisch’ als bijvoeglijk naamwoord inzetten. ‘Ik ben daar heel autistisch in’ moest verklaren waarom iemand altijd naar camping Le soleil blanc in Perpignan wilde gaan. Totale onzin natuurlijk om dat autistisch te noemen, maar na jaren mijn tong te hebben bewerkt met mijn boventanden, besloot ik het maar te omarmen. Of me er in ieder geval niet aan te storen. 

Ik dacht aan mijn geliefde. Zijn moeder overleed aan kanker toen hij nog erg jong was. Het lot wilde dat hij een zwik Haagse vrienden om zich heen had die een onbeperkte strippenkaart op het k-woord leek te hebben. Kanker-file, kanker-hoest, kanker-studiefinanciering. Hij probeerde aan te geven dat het hem kwetste. Dovemansoren. Kanker, het woord had voor hen totaal niets te maken met kanker, de ziekte. Leuk vond hij het nog steeds niet, maar hij legde het naast zich neer.

Autisme wordt ingezet om uit te leggen dat je star bent. Weinig flexibel. Dwangmatig misschien. Geen eigenschappen om bijzonder trots op te zijn, maar echt heel erg, nee, dat vind ik het niet.

Dan het begrip ‘mongool’. Het wordt letterlijk in één adem, in dezelfde bijzin, genoemd met ‘gajes’. En dat lieve mensen, dat vind ik kwetsend. Ik heb niets tegen de dochters van bovengenoemde manspersonen. Maar misschien moeten ze de volgende keer het woord ‘mongool’ even doorkrassen en vervangen door de naam van hun dierbare dochters. Misschien dat ze dan een zweem ervaren van hoe kwetsend een enkel woord af en toe kan zijn.

Het is misschien maar een woord en vast niet bedoeld om te kwetsen, maar beste heren, jullie zijn leuk en creatief genoeg. Verzin even wat anders. Dank.