Witte nachten

Lekker lang licht. M’n vakantie duurt extra lang hier in Finland, want je gaat natuurlijk niet naar bed als het nog licht is.

 

Ze noemen het hier de witte nachten. Het blijft zo ontzettend lang licht, dat je al pratend gewoon vergeet naar bed te gaan. Tegen de tijd dat je merkt dat het ineens donker is, is het dan ook zomaar twee uur ’s nachts. Je krijgt er ook best veel energie van hoor, van al dat licht. En de Finnen zelf willen er ook graag optimaal gebruik van maken, dus als je het zelf niet doet, doen zij het wel voor je. Je uit je slaap houden, bedoel ik.

 

Komt nog bij dat ze met dat zomerhuisjes-gedoe hartstikke druk zijn de hele dag. Vijfenzeventig procent van de Finnen schijnt een zomerhuisje te hebben. Dat is dus een complete volksverhuizing in de zomer. En in die vakantiehuisjes gaan ze dan lekker back to basic. Bessen plukken, cantharellen en morieljes zoeken, hout hakken, vissen, roeien, vis roken en meer van die dingen. Aangezien ik graag binnen de kortste keren ingeburgerd ben, doe ik daar dus vrolijk aan mee. Dat betekende bijvoorbeeld gisteravond een emmer vol water en dan die lekkere nieuwe aardappeltjes, die we op de markt halen, van hun velletje ontdoen. Niet schrappen of schillen, nee, met een aardappel-handschoen. Of nog liever gewoon met de blote hand dat velletje eraf wrijven. Leuk klusje, zeker met dit warme weer, dat gespetter in het water.

 

Als je daarmee klaar bent is het tijd om de sauna aan te steken. Niks elektrisch. Echt met een oude krant, dennenappels, dorre takjes en grote stukken hout. Dat moet je dus eerst even bij elkaar scharrelen. Kan wel even duren, dat aansteek-ritueel. En een beetje Fin vindt het bijzonder suf om midden op de dag (bedoelen ze een uur of zes mee) de sauna aan te steken, dus dat doe je rond een uur of acht.

 

Voordat die sauna lekker op temperatuur is (zeventig of tachtig graden) ben je natuurlijk weer even verder. Als je er dan uiteindelijk een uur of anderhalf à twee later lekker opgefrist (want je springt natuurlijk tussendoor steeds in het meer) weer uit tevoorschijn komt, wordt er pas gekookt en gegeten. Maar eerst even een wijntje met een berg erwten, die je ter plekke dopt en als snack opeet. Doen wij dus ook. Kortom… als je geluk hebt zit je rond middernacht aan tafel. En dan kletst het lekker door uiteraard. Zeker als er een vriendin van je in het huis ernaast zit en even langskomt.

 

Met andere woorden

 

 Dat lange licht geeft lekker veel energie. En die maak je dus meteen weer op door veel te laat naar bed te gaan. Waarschijnlijk halen die Finnen dat in de winter weer in. Kijk. Daar gaat het dan bij mij dus fout, want tegen die tijd ben ik al lang weer ingeburgerd in Nederland. Ik bedoel maar te zeggen dat je niet gek op moet kijken als ik binnenkort weer op vakantie moet om uit te rusten van deze vakantie. 

Door Franska

 

 Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.