Franska.nl

De moeder van m’n vriendin noemde het altijd ‘Van achter lyceum, van voren museum’. Moet ik vaak aan denken als ik weer sta te twijfelen over een paar alvast-vooraf-voor-veel-geld-versleten stoere cowboylaarzen of een korte strakke rok met loeigrote sweater erop. Want dat vind ik stiekem gewoon leuk. En niemand die je verbiedt om het aan te trekken tenslotte. Komt nog bij dat ik het zelf heel leuk vind als mensen zich lekker jong blijven gedragen, ook qua mode.

Maar als ik mezelf dan zo in de spiegel zie en die kop erboven, dan bedenk ik toch dat er een tijd van komen en een tijd van gaan is, wat bepaalde kleding betreft. En dan ben ik meteen jaloers op de ‘Italiaanse chic’, van die mooie Italiaanse iets oudere dames, met hun klassieke kleding en klassieke kleuren. En daarbij ook nog lekker veel goud om de vingers en de armen. Had ik maar een ietsepietsie van dat gen van hen, denk ik heel jaloers wel eens. Maar ja, nuchtere Hollander hè?

Ik geniet aan de andere kant ook weer van de instagram-posts van ‘avanced style’ van Ari Seth Cohen. Die dames durven er echt op los te gaan. Heb ik zelfs als jonkie niet zo gedurfd. Maar ergens blijf ik dus zweven tussen voorzichtig, klassiek en meisjesachtig. Vandaar dat m’n klerenkast veel te vol hangt natuurlijk. Ik draag trouwens wel veel meer dan die twaalf procent die uit onderzoek blijkt, dus ik heb een ontzettend goed excuus voor die volle kast. En ik ga ook eens even kijken wat er aan de hand is in de mode dit najaar. Of m’n voelsprieten nog een beetje kloppen. Ik heb namelijk ontzettend zin in een olijfkleurige jurk met V-hals.