Franska.nl

Ik denk dat zo ongeveer iedereen zich vlak voor de vakantie afvraagt waarom ‘ie, als ‘ie best aan rust toe is, zich van alles op de hals haalt en in de stress werkt om ergens anders uit te gaan rusten. Dat ik dat denk, komt omdat ik heel graag weet dat ik niet de enige ben. Gelukkig schreef Margreet er laatst ook over.  We zijn dus alvast met z’n tweeën. Jaar in jaar uit neem ik voor vertrek het besluit dat dit echt de laatste keer pre-vakantiestress is.

Maar ja. nu heb ik dus wat tegenstrijdige besluiten in m’n hoofd geprent zitten. Namelijk dat je niet aan het werk moet gaan voordat je je volgende vakantie gepland hebt. Hoeft niet tot in detail, maar wel waarheen en wanneer. Dan heb je alvast weer iets leuks om naar uit te kijken. Ik heb dat principe aan heel veel mensen met wie ik gewerkt heb doorgegeven.

Eenmaal op de plaats van bestemming is het hele schoonmaken, keiharde vooruitwerken, inpak-geregel en ander gedoe snel vergeten. Huis moet schoon. Werk tot in de puntjes op orde en alles voor onderweg op precies de goeie plaats. Dat geeft alvast het eerste rustgevoel. Als we dan onderweg gaan, zit ik nog een tijdje in m’n hoofd de boel op een rijtje te zetten en te checken of ik toch niets vergeten ben, maar dan is het over. En, zoals ik ooit van m’n oude baas leerde, als je je paspoort en je creditcard bij je hebt, zit je goed. Daar sluit ik m’n gepieker meestal mee af. Want het is zoals het is en we lossen het wel op.

Waar ik altijd wel weer tegenop zag, was de terugreis. Dat hele end weer terug om vervolgens alsnog moe op je werk aan te komen. Daar heb ik inmiddels ook korte metten mee weten te maken. Niks in één lange ruk terug. Maximaal vierhonderd kilometer is de laatste rit. De terugweg mag net als de heenweg ook vakantie zijn. Moet je wel zorgen dat je iets heel leuks regelt voor de laatste stop. Zodat je dus toch niet liever in één ruk richting je eigen bed wilt rijden.

Je snapt het al, ik ben intussen zo’n beetje afgestudeerd op vakantievieren. Of heb jij nog een goeie tip voor me?