De trein naar Triëst

Ik heb een lekker dagtaakje vandaag. Iets met die trein dus.

 

 

Komt dat even goed uit: dagje met iets minder weer, dagje vrij. Perfecte combi. Kan ik op zoek. Naar een boek. De trein naar Triëst is de naam. Ik hoorde dik een jaar geleden van m’n buurvrouw dat het een van de mooiste boeken was die ze de laatste tijd gelezen had. Aanradertje dus. Toen ik de titel op wilde schrijven, zei ze dat ik het wel van haar kon lenen.

 

Dus ging ‘ie mee naar Nederland. Mijn buurvrouw woont namelijk in Frankrijk. Is intussen een goeie buur én een beste vriendin geworden. Toen we in september weer eens op de terugweg vanuit Italië bij haar langsgingen, had ze het weer over dat boek. We hebben het blijkbaar elke keer over boeken samen. Dat ze dat nog eens ging lezen. Oh jee, ik schrok me een hoedje en vertelde dat dat nog bij ons thuis ligt. En daar ligt het dus nog. Maar waar? Toen ze laatst bij ons langskwam moest ik eerst even heel eerlijk opbiechten dat ik het nergens kon vinden.

 

Kan niet. ‘Wat het huis heeft genomen, geeft het huis ook weer terug’, zei m’n moeder altijd. Dus dat wordt vandaag m’n dagtaak. Tot ik het te pakken heb, ga ik zoeken en anders wordt het een bol.commetje.  Al zou ik het zelf altijd leuker vinden om m’n eigen origineel terug te krijgen. Hop, aan de slag.

 

Fijne dag!

Door Franska

 

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs