Franska.nl

Als je vaak hetzelfde parfum op hebt, ruik je het zelf op een gegeven moment niet meer. Je ruikt het eigenlijk alleen nog ’s ochtends als je het opspuit, maar daarna is het aan de rest van de wereld om ervan te ‘genieten’. Als ze het al lekker vinden. Moet je ook nog maar afwachten.

Ik kwam ooit weer eens even op bezoek bij de redactie waar ik weg was gegaan (Ariadne), toen ik in de gang iemand tegenkwam die heel vrolijk zei: ‘Oh heerlijk! Ik rook al dat je er was.’ Mijn luchtje was toen Eternity van Calvin Klein. Geen idee meer hoe dat rook, maar daar was ik toen dus gek op.

Dat je jezelf niet meer ruikt kan voor een ander soms best een irritant dingetje zijn. Niet alleen als je een parfum gebruikt waar een ander niet zo gek op is. Kan nog veel erger. De geur van slecht-opgedroogde washandjes bijvoorbeeld. Ken je die lucht? Getsie de getsie. Er zijn ook regenjassen die zo gaan ruiken. Brrr. Maar ik ken dus ook een paar mannen met dat luchtje. Nou schijnt het zo te zijn dat je mede door iemands geur verliefd op iemand wordt, maar ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat er vrouwen zijn die op vieze vaatdoekjes of vieze regenjassen vallen.

Omdat ik denk dat er niets aan te doen is, heb ik er nog nooit iets van gezegd. Kan me namelijk niet voorstellen dat iemand expres die lucht bij zich draagt, als er iets aan te doen zou zijn… Misschien hoeven ze alleen maar heel even een schoongewassen shirt aan te trekken en hangt die lucht er al weer in? Wie het weet mag het zeggen.