Finland staat bovenaan de lijst van landen waar mensen het gelukkigst zijn. En ik ben een Finland-fan. Ik zou er dus verstand van moeten hebben. We hadden het er dinsdag al over. Op Facebook kreeg ik er een vraag over. Hoe het kan, dat mijn favoriet Italië niet in de top tien staat.
Ik heb er een tijdje over nagedacht en ik ben eruit. Het zit zo: Italianen zijn niet snel tevreden. Alles kan altijd beter, mooier, lekkerder, nieuwer, spannender. Precies zoals ik in elkaar zit. Geen tijd om na te denken of ze gelukkig zijn. Streven naar beter en mooier. Snel even genieten en hop, weer doorrr… naar het volgende. Niets mis mee wat mij betreft. Geluk? Dat is helemaal geen issue in Italië. Dat is daar de basis om alles nog leuker te maken. Dus geluk? Daar praten we niet over, wij Italianen. Amore! Mangiare! Design! Daar praat een Italiaan over. Denkt deze psycholoog van de koude grond.
Scandinavische landen staan allemaal in de top tien. Hoezo? Omdat ze sneller tevreden zijn, eerder en rustiger genieten. Natuurlijk sowieso heel blij zijn als het eindelijk weer licht wordt. En in periodes dat het donker is al blij zijn met een sms’je of telefoontje. Gewoon, relaxter en tevredener dus. Voor die mensen hoeft niet alles steeds veranderd te worden. Als het maar goed is. En als ze maar tevreden zijn. Dan zijn ze gelukkig.
En waarom ik dan zowel van het een als van het ander houd? Moest ik ook even over nadenken. Maar ik ben eruit. Het zit zo. Italianen zetten al je prikkels aan. Je bent continu bezig met het opslurpen van trends, lekkers, moois en gekrakeel om je heen. Tenminste, in de drukkere gebieden. Op een heuvel ergens in Umbrië werkt dat heel anders natuurlijk. Maar dat telt even niet mee. Hoewel je buurman daar ook best veel bombarie maakt als ‘ie de eerste truffel gevonden heeft. Of de saffraankrokus weer bloeiend heeft gesignaleerd.
In Finland gebeurt af en toe iets. Is er ineens een nieuw restaurant bijvoorbeeld. Of een nieuwe winkel. Nou, dan heb je dus de hele vakantie de tijd om die te gaan checken. Want verder gebeurt er niet zoveel. En er herrie over maken? Welnee, genieten in stilte. Sauna in, sauna uit en dan weer de sauna in. Bosbessen plukken. Maar dat kan morgen ook nog. Zo relaxed. Je zit daar ineens helemaal in de natuurstand. Er is ook geen keuze. Lekker genieten van hoe een cantharel groeit. Elke dag even kijken, of rustig een paar uur naar zo’n ding koekeloeren… ook heel fijn. Dat is geluk op z’n puurst. En dat voelen Finnen ook zo. Heel anders. Maar fijn.
En ik houd toevallig van allebei. Komt dat even goed uit.
