Franska.nl

Een Finse collega, die intussen m’n vriendin is geworden, nodigde me uit om naar Helsinki te komen. Ze wilde me voorstellen aan haar redactie en me meenemen naar een woningbeurs. Doen ze hier elk jaar, wordt er zomaar ergens een heel nieuw dorp gebouwd met allerlei bijzonder ontworpen huizen, die dan leuk ingericht worden en waar half Finland gaat kijken om inspiratie op te doen. Vaak zijn de huizen al verkocht, vaak kopen de toekomstige bewoners de inrichting er meteen bij. Soms kun je zo’n huis ook nog kopen. Op deze manier ontstaan er zomaar heel bijzondere nieuwe dorpen. Superleuk om te gaan kijken als je in de buurt bent.

Omdat ze me niet aan m’n lot wilde overlaten de rest van de dag en omdat zo’n beetje elke Fin z’n land wil promoten, lag er op m’n hotelkamer een compleet programma voor die dagen klaar. Naast een schattig welkomstbriefje en een bosje bloemen. Elke dag gingen we ergens iets bekijken en elke dag gingen er andere mensen mee van het bedrijf. Om ervaringen en kennis uit te wisselen. Supergoed bedacht. Mensen die ik nog niet kende. Op woensdag stond er een bezoek aan een huis van bekende Finse ontwerpers gepland, gevolgd door een saunabezoek en een late lunch. In de planning stond dat de marketingdirecteur en de redactiechef die dag mee zouden gaan.

Uit de kleren

Oei. In m’n blootje dus. Met mensen die ik niet kende en ook nog met een man erbij. Getsie. Wie verzint zoiets? Ik dus oefenen op de hotelkamer voor de spiegel, hoe ik zo snel mogelijk een handdoek om me heen kon slaan en vast kon knopen. Ja, ik ben een preut. Laat ik het maar eerlijk toegeven. Toen ik na het ontbijt en nog wat extra oefenen naar de lobby van het hotel liep, stond m’n collega al op me te wachten. We liepen naar de auto die ons naar de plek van bestemming zou brengen en ik werd voorgesteld aan twee dames. Die kleine blonde mevrouw bleek de marketingdirecteur te zijn. Pffff. Dom, dom, dom zeg. Ik had er dus van tevoren in m’n hoofd een man van gemaakt. Schaam me er nog steeds voor. Gelukkig had ik het tegen niemand gezegd. Oei, nu wel.

Onze sauna aan het meer

Intussen zijn we dus al lang vriendinnen en ben ik zo vaak mee naar sauna’s geweest dat ik erachter ben dat gemengd sauna-en alleen iets is voor gezinnen. Het gaat altijd zo, dat eerst de dames samen gaan en later de heren, als de sauna nog warmer is. Mannen schijnen namelijk warmer te willen. Of stoerder te willen doen. We hebben op deze manier al heel wat mensen leren kennen en ook veel privé-sauna’s gezien. En trouwens, je leert elkaar best snel beter kennen, want in een sauna met maar drie vrouwen worden alle dingen van het leven uitvoerig doorgenomen. Heel mooi eigenlijk. Toch blijf ik het een bijzondere gewoonte vinden om aan mensen voorgesteld te worden en meteen daarna uit de kleren te gaan. Maar goed. ’s Lands wijs, ’s lands eer.

Of je nog worst lust
 

Over ‘s lands wijs, ’s lands eer gesproken… Wist je dat er in Finland complete rekken in de supermarkt staan met 38 verschillende soorten sauna-worst? Tussendoor eet je namelijk een worstje, dat je in aluminiumfolie op de saunakachel heet laat worden. Beetje senapi (mosterd) erop en smikkelen maar. Uiteraard met een koud biertje erbij.