Franska.nl

Ongeduldig. Ja, dat ben ik. En dat weet ik natuurlijk heel goed van mezelf. Is ook gewoon compleet m’n eigen probleem. Hoeft niemand rekening mee te houden. Ik begrijp best dat niet iedereen zo rats-boem-kledder snel dingen afgehandeld wil hebben als ik. Kleedjes kopen op z’n Turks, met thee en ellenlange gesprekken erbij, is dan ook helemaal niets voor mij. Er wordt wel over gepraat natuurlijk. Over dat ongeduld. Op een gegeven moment zat er een team van me op de redactie te werken, terwijl ik thuis aan de slag was. Ze hadden een weddenschap afgesloten over hoe snel ik op een mail reageer. De winnares was degene die als laagste (op twee of drie seconden) had ingezet. Mailde ze me trouwens meteen terug, van die gewonnen weddenschap. Best sportief, dat ze me niet zonder dat ik het wist in de maling zaten te nemen.

Als ik niet reageer, ga ik ervan uit dat mensen begrijpen dat ik iets anders aan het doen ben. In geval van vette paniek of haast kan er tenslotte altijd gebeld worden. En ik vind natuurlijk ook dat dit andersom geldt. Als iemand niet direct antwoordt, dan is er iets anders waar ie mee bezig is. Ik hoor op een gegeven moment heus wel iets. Tegenwoordig gaat er veel via de app. En nou is er een instelling op je WhatsApp waarmee je kunt uitschakelen dat iemand ziet of je de app al gelezen hebt. Kun je me volgen? Twee blauwe vinkjes betekent gelezen. Of dat je hem toevallig open had staan toen ie binnenkwam. Kan ook. In elk geval weet ik (aan de andere kant van de lijn) dat ie binnen is. Ik hoor dan dus op een gegeven moment wel iets. No problem.

Maar dat uitschakelen van die melding, dat vind ik nou zo’n irritante instelling. Waarom doen mensen dat? Dan blijf je je dus soms uren, of zelfs dagen afvragen of iemand je bericht nou gezien heeft of niet.

En als je echt een reactie nodig hebt, begin je te twijfelen of je het bericht misschien opnieuw moet sturen. Is dit het nieuwe ‘met-z’n-allen-achter-de bank-gaan-liggen’ als er iemand aan de deur belt? Of wat kan anders de bedoeling zijn?