Ik heb dit afgeluisterd…
Niet netjes, ik weet het, maar het kwam gewoon m’n oor binnen. En het kwam me bekend voor. Waar heb ik dit ook alweer eerder gehoord?
Van de week zat aan een tafel naast me een groepje vrouwen van net in de twintig de thuissituatie door te nemen. Ik kon er niets aan doen, maar hoorde wat ze aan elkaar vertelden:
‘En dan zegt ‘ie dus: We moeten dit weekend echt eens stofzuigen. We! Ik denk dan: jongen, ga je gang.’
‘En dan heb ik alle plaids op de bank weer netjes opgevouwen en alle kussens recht gelegd, is ‘ie er ’s ochtends gewoon weer even onder gaan liggen lijkt wel, ligt het weer overhoop. Zou hij echt denken dat alles vanzelf weer recht gaat liggen of zo?’
‘En dan vraag ik: wilde je deze sokken nog een keer dragen, dat ze hier zo naast het bed klaar liggen? Zegt ‘ie: nee, die kunnen gewassen worden. Waarom doet ‘ie ze dan niet in de wasmand?’
‘En dan vraagt ‘ie voor de vijfde keer in welk vakje ook alweer de wasverzachter moet.’
‘En dan is dus de Cola op, staan er twee lege flessen. En komt ‘ie dus niet op het idee om die dan even weg te doen en nieuwe te halen’.
Ik had moeite m’n lachen in te houden. Maar vroeg me ook af of de moeders van tegenwoordig die jongens niet anders opvoeden dan vroeger. Dus toen ik daar m’n verbazing over uitsprak tegen een collega, kreeg ik te horen dat jongens veel langer thuis blijven wonen dan meisjes en volledig in de watten gelegd worden thuis. Dat dus alles voor ze geregeld wordt.
Lieve moeders, is het echt waar? Doen we dit om eventuele aanstaande schoondochters te pesten? Nee toch zeker he?
Of is het gewoon iets wat helemaal nooit zal veranderen? Een gevalletje van ‘niets aan te doen’ dus?
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
