Franska.nl

Zo leuk die pluktuinen: met armen vol kom je thuis en het is net of je het zo uit je eigen tuin geplukt hebt. Was het maar waar… in m’n eigen tuin is het deze zomer natuurlijk huilen met de pet op en ik pluk trouwens niet zo snel uit m’n eigen tuin. Bloemen gaan langer mee als je ze laat staan waar ze gegroeid zijn. Maar als iemand het er speciaal voor gezaaid heeft, tja, dan ben ik de beroerdste niet.

Even googelen en je vindt vast wel een pluktuin bij jou in de buurt. Er zijn natuurlijk ook van die met wilde bloemen ingezaaide akker-bermen, maar daarvan is het de bedoeling dat je de boel laat staan.

Ik had toen ik nog maar net woonde waar ik nu woon, nog nooit van het fenomeen pluktuin gehoord. Waarschijnlijk was het toen vrij nieuw, of ik had al die tijd lopen slapen. Kan ook best zijn dat ze de naam pluktuin toen nog niet geïntroduceerd hadden. We zagen een huis ergens op het platteland met een bordje erbij waarop stond ‘Bloemen plukken zoveel je wilt voor tien gulden’. Nou haal maar eens ergens een arm vol bloemen voor zo weinig. Hop, eropaf.

Bij de entree lagen schaartjes klaar. Na afloop betaalde je en legde je het schaartje weer terug. Thuisgekomen stonden de bloemen nog maar koud in het water, of de telefoon ging. De mevrouw van de pluktuin, die we dus die dag voor het eerst gezien hadden. Mijn naam stond niet in het telefoonboek, dus hoe ze in hemelsnaam aan de naam van m’n man en dus ons nummer kwam??? Verbaast me nog steeds. Volgens haar hadden wij een schaartje meegenomen. Wat ik ook beweerde, ze hield voet bij stuk, want ze wist het zeker. Nou ben ik Joris Goedbloed herself, dus hoewel ik minstens 300% zeker wist dat ik het netjes terug had gelegd, heb ik natuurlijk alle tassen, zakken, de hele auto en het huis doorzocht, maar nee hoor. Tuurlijk niet.

;

Er zijn daar al lang geen pluktuinen meer, waarschijnlijk wegens gebrek aan schaartjes of overlast van scharendieven… Alleen elke keer als ik er langs kom, zit ik me nog af te vragen hoe ze ons nummer toen achterhaald heeft. En wie dat schaartje meegepikt heeft…