Hardleers?
Ik ben natuurlijk alweer weken aan het puzzelen. En zodra ik eruit ben, ontschiet het me meteen weer.
Het wil er niet in bij mij. Oké, of de klok nou vooruit of achteruit gaat weet ik nu. Vanwege m’n Engelse donkey-bridge: ‘Spring up, fall down’. Maar ik zit steeds opnieuw te puzzelen om uit te vogelen of het dan juist langer licht blijft ’s avonds of ’s ochtends langer donker is. Elke keer opnieuw. Geen idee hoe het komt dat dit niet als vanzelf mee springt bij spring up en het kwartje meevalt bij fall down. Iets met hardleers? Of verkeerde hersenhelft?
En toch…
Wat mij betreft gaat het altijd zo door. Ik ben helemaal fan van dat jaarlijkse ritueel. En van die heerlijk lange avonden in de zomer. Vandaar dat ik ook zo graag naar Finland ga natuurlijk. Blijft het eindeloos lang licht en zit je halve nachten buiten te kletsen. In Italië wordt het een stuk eerder donker dan bij ons. Dat is in september, wanneer ik altijd ga, het enige wat ik iets minder vind aan Italië. En trouwens, ik begrijp niets van de klacht over een soort jetlag na de halfjaarlijkse overschakeling. Behalve dat ik het natuurlijk wel fijn vind, dat we vannacht een uur extra hebben. Maar dat komt omdat slapen m’n hobby is.
Als er een referendum komt over de winter- en zomertijd, dan stem ik absoluut voor behoud van wat nu intussen een traditie geworden is. Oh nee, referendum afgeschaft. Dan moet het maar even zo: please, Rutte 1, 2, 3, 4 of 5 (waar zijn we inmiddels?), laat het zoals het is.
Door: Franska
