Franska.nl

Je had het zeker wel in de smiezen, hè? Ik heb helemaal de Franse sfeer te pakken. Het is zo’n veelzijdig land, met zoveel geuren, zoveel smaken, zoveel wijnen, zoveel landschappen. En met vooral ook zoveel serviezen. Helaas is dat laatste een bijzonder lastige verzamelwoede-afwijking. Zeker als de grootste kast die in je huis past al overladen vol staat.

Hoe ik dat ooit voor me zag, dat elke dag van een ander servies eten, terwijl je een drukke baan hebt, weet ik niet. Natuurlijk pak ik in de snelheid altijd de witte borden, in Frankrijk gekocht trouwens. Ik liep waarschijnlijk altijd met m’n hoofd in de wolken tijdens de vakantie. Lekker leuke plannen maken voor etentjes. In Elzasser sfeer, of Provençaals of.. ik zag het altijd al helemaal voor me. Ook meteen bijpassende servetten en tafelkleden ingeslagen natuurlijk. Zo ben ik dus een Elzasser-servies-verzameling begonnen voor een choucroute-dinertje, was er een Savoye-diner-plan voor heerlijke gratins en stevige kazen, Gien was ineens ook favoriet, en de Provence dus, en niet te vergeten Bretagne. Daar viel ik voor die leuke ciderkopjes in wit met een rood biesje, meteen een bijpassende kan erbij, totdat ik het Fleur-de-Lys-servies uit Pornic ontdekte. Toen ging ik helemaal los. Kijk hier even als je geïnteresseerd bent. Onweerstaanbaar toch?

En… let wel, ik heb het nu dus nog niet over Italië en bijvoorbeeld Ierland, want daar was ik ook meteen verliefd op allerlei servies. Af en toe ben ik wel eens jaloers op mensen die zo lekker consequent kunnen zijn. Altijd één soort blijven verzamelen, blauwwit bijvoorbeeld.

De laatste keer in Bretagne moest ik op zoek naar een nieuwe Fleur-de-Lys-schaal. Daar had ik er twee van, die ik bij etentjes altijd gebruik voor de chocomousse. (Het recept heb ik geloof ik al eens gegeven hè?) Eén van de twee was met mousse en al uit de koelkast geduveld. Die moest dus vervangen worden. Ik vind delen van dat servies altijd in Paimpol en omstreken, want ik kan natuurlijk niet naar Pornic zelf gaan, want dan gaat het mis, maar als je er toevallig komt… piep even, ik mis nog altijd twee theekoppen in een model dat ik verder nergens kan vinden.

p.s.:

Toch nog maar even die chocomousse, hoef je hem niet te zoeken:

Dit heb je nodig

• Halve liter slagroom (ja, ik zei niet dat je er dun van zou worden, hè?)
• 250 g donkere chocolade (ik neem altijd pastilles van Callebaut, heb ik ooit bij een groothandel gekocht)
• 125 g kristalsuiker
• 6 eiwitten

Zo maak je het

• De chocolade smelten (au bain-marie) en weer zo ver laten afkoelen dat ie nog wel vloeibaar is, maar niet meer te warm.
• De slagroom tot yoghurtdikte kloppen.
• Eiwit met de suiker héél stijf kloppen.
• De chocolade met het eiwit mengen.
• Slagroom erdoor en in een schaal of in tig schaaltjes gieten.
• Dan tot gebruik in de koelkast op laten stijven.

Smakelijk!