Vaar niet blind op oogmetingen
‘Die multifocale bril heb ik me laten aansmeren met een krater in mijn bankrekening tot gevolg.’
Op oogmetingen kun je niet zomaar blindvaren las ik en dat klopt als een bus! Ik ben al een jaar of vijftien aan de leesbril. Kan zonder nog net de krantenkoppen lezen. En beter wordt het niet. Sterker: om de zoveel jaar komt er zo’n moment, dan kan ik de opticien niet langer voor me uitschuiven. Zo ook een week of wat geleden en dat was schrikken. Die leesafwijking was met een vette halve punt gestegen naar drie. Maar dat was nog niet alles. Dit keer was er ook een veraf-afwijking bijgekomen van bijna een hele punt. Dat ik dat zelf nog niet gemerkt had zou een ‘kwestie van tijd’ zijn, zei de goedlachse mevrouw van de opticien. Net zoals zien een ‘kwestie van herkenning’ zou zijn: je ziet een boom omdat je weet dat het een boom is.
Afijn. Het werd dus tijd voor een multifocale bril en die heb ik me per omgaande laten aansmeren met een krater in mijn bankrekening tot gevolg. De shock nog maar amper te boven, kon ik mijn nieuwe bril een week later ophalen en… ik kon er geen ene moer door zien. ‘Kwestie van wennen’ was het dit keer. Maar zodra ik mijn spuugdure bril opzette, waande ik me in een onderzeeboot. Veraf was de wereld waziger geworden dan ooit tevoren en lezen lukte uitsluitend met mijn hoofd in mijn nek.
Ik voelde meteen aan mijn water dat het niet snor zat met deze bril. Al hield de mevrouw van de opticien – al iets minder goedlachs bij mijn derde telefoontje – bij hoog en bij laag vol dat ik toch echt te ongeduldig was. Toen de maat vol was zocht ik haar op in haar winkel waar ze me gauw meenam naar haar hokje achter het gordijn om me weg te houden bij haar andere klanten. Na wat vage testjes vroeg ze me om even te willen wachten en na een kwartier kwam dan eindelijk het verlossende woord dat het – vervelend, excuses – niet aan mij lag. Maar dat de bril niet goed geslepen was, hetgeen haar overigens ook niet aan te rekenen viel omdat de fabrikant van de glazen blijkbaar had zitten suffen.
En wat dat multifocale betreft: bij een second opinion bleek het met die veraf-afwijking alleszins mee te vallen – ‘kwestie van momentopname’ – waardoor ik nu een leesbril heb die een rib uit mijn lijf was vanwege een veel te duur montuur dat ik dus uitgezocht had met het idee dat ik voortaan de godganse dag met bril zou zijn.
En wat hebben we hiervan geleerd? Op oogmetingen kun je niet zomaar blindvaren en zeker niet bij ketens. De naam van mijn keten-opticien verstrek ik op aanvraag.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
Heb jij de kerstboom al staan?
