Franska.nl

Het zal je dementerende vader maar zijn, of je depressieve zusje … Weglopen, de weg op gaan terwijl-ie echt niet meer in staat is om te rijden, zichzelf of anderen iets willen aandoen. Wat móet je dan? Waar haal je hulp? Nu, nu? 112?

Er is een zorgwekkende ontwikkeling aan de gang. Want incidenten met zogeheten ‘verwarde personen’, de mensen die acuut hulp nodig hebben, groeit. Nog geen acht jaar geleden waren het zo’n 40.000 incidenten per jaar, maar dit jaar zitten we – met nog een paar volle maanden te gaan – al op 44.000 … Ongelooflijk veel. (En dan zijn suïcidepogingen niet eens meegenomen in de cijfers.)

En ik kan je vertellen, achter elk van deze gevallen zit veel drama. Mensen die écht in de war zijn, psychisch ziek, wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg, partners, kinderen en familie met de handen in het haar, échte angst, stress of paniek. Grote, grote zorgen om je dementerende vader of je depressieve zusje, terwijl je zíet dat het bijna fout gaat.

Tja, en als je verwarde vader dan in de auto de weg op gaat, of je zusje dreigt zichzelf wat aan te doen, dan móet je iets. 112 bellen, dan maar. En – écht met alle respect – een politieagent met al z’n sociale vaardigheden kan natuurlijk wel wát, maar een verward persoon is meer gebaat bij een benadering door een deskundige. Er zijn genoeg gevallen bekend van verwarde mensen die als een crimineel zijn ‘handgeboeid’ of zelfs een dagje in de cel hebben moeten zitten. Het zal je dementerende vader maar zijn, of je depressieve zusje …

Dankzij het Schakelteam Verward Gedrag komt er landelijk meer aandacht voor deze mensen. En hoewel er nog heel veel moet gebeuren om alle gemeenten op te lijnen, is vandaag de eerste stap gezet: een telefonisch meldpunt is toegezegd. Dan weet je tenminste waar je naartoe kunt met al die acute zorgen om je naaste.

Laat dat telefoonnummer – en vooral dat hulpverlenersnetwerk erachter – nu maar snel komen. Dat kan van levensbelang zijn. Voor al die vaders en zusjes. En anderen.