Franska.nl

Met lood in zijn schoenen was hij naar het huis van de familie Nouri gegaan. Ajax-directeur Edwin van der Sar vond het zwaar, al ‘stelde dat natuurlijk niets voor in vergelijking met de pijn die zij nu bijna een jaar voelen’ sprak hij, terwijl hij vocht tegen zijn tranen.

Ik kon een ontzettend ‘tja’ niet onderdrukken. Excuses zijn mooi. Tranen van berouw passend, maar pas nu het Ajax erg warm onder de voetjes wordt, komen er excuses. En een arbitragezaak. Want de familie Nouri verdient een vergoeding. Voor de medische kosten én voor de inkomsten die er nooit zullen komen. Voor de inkomsten van een nieuwe voetbalheld. Een jongen die bij Ajax zou beginnen en vast via Manchester United bij Barcelona zou eindigen. Een jongen met een maatschappelijke rol. Want Appie verbond. En verbindt.

Ajax heeft een jaar niet thuis gegeven. Het medisch team zou niet hebben gefaald. Ondanks dat artsen van letselschadeadvocaat Martin de Witte van SAP het meteen al wisten. De reanimatie was foutief. Het medisch team heeft te lang gefocust op vrijmaken van de ademweg, was veel te laat met de defibrillator en heeft geen moment van reflectie toegepast. Niet even denken ‘hé jongens, dit werkt blijkbaar niet. Moeten we ons niet op iets anders richten?’

Volgens de advocaat is het optreden van Ajax amateuristisch. Wat ik zo jammer vind, is dat excuses en een schikkingsvoorstel pas komen als de club voelt dat er geen uitweg is. Die arme familie Nouri die het al zo zwaar heeft, moest ook nog eens de harde juridische weg volgen tegen de reus Ajax, gewapend met de beste advocaten. Dat is intimiderend. Ik kan me voorstellen dat je opgeeft. Wat ik nog meer jammer vind, is dat er aan de feiten niets veranderd is. Ajax baseert deze keus op dezelfde feiten als maanden geleden maar voelt dat er geen uitweg is. Dus nu tranen, berouw en, gelukkig, geld. Wat ik nog meer jammer vind en wat me maar niet los laat, is dat Ajax zegt niet geweten te hebben van het kwetsbare hart van Abdelhak Nouri. Omdat Ajax op geloofwaardigheid bij mij niet hoog meer scoort, krabbelt ergens het vervelende idee dat ze ook hiervan op de hoogte waren en dat dit, oh wat was dat mooi geweest, had kunnen worden voorkomen.

De familie blijft beschaafd en is blij met de arbitragecommissie. Ik hoop dat ze snel veel geld krijgen. Als kleine pleister op de wond. Maar Appie, die krijgen we er niet mee terug in de Arena.

Had ik een seizoenkaart gehad, dan had ik hem nu opgezegd.